Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu i przyznaniu odszkodowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka Sędzia WSA Elżbieta Lenart Asesor WSA Maria Tarnowska (spr.) Protokolant Przemysław Żmich po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2005 r. sprawy ze skargi H. . na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wywłaszczeniu i przyznaniu odszkodowania oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] listopada 2004 r. nr [...], rozpatrzeniu wniosku H. W. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] nr [...] z dnia [...] września 1998 r. orzekającej o wywłaszczeniu i przyznaniu odszkodowania za wywłaszczenie prawa własności nieruchomości położonej w P., oznaczonej geodezyjnie jako obręb K., ark. mapy [...], działki nr [...] i nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ podał, że Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 1998 r. orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa na cele budowy autostrady płatnej A-2, prawa własności nieruchomości położonej w P., oznaczonej geodezyjnie: obręb K., działki nr [...] i nr [...] o pow. [...] ha, stanowiącej własność Pani H. W., zapisanej w KW nr [...]. Decyzją tą równocześnie ustalono odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość w wysokości 441.195,00 zł.

Pismem z dnia [...] września 2003 r. H. W. zwróciła się do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 1998 r., w części pkt II, dotyczącej przyznania odszkodowania za dokonane wywłaszczenie, zarzucając rażące naruszenie prawa, a Minister Infrastruktury, decyzją z dnia [...] kwietnia 2004 r. odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji.

Z ustaleń organu wynika, że sposób określania wysokości odszkodowania za wywłaszczoną na cele budowy autostrady nieruchomość został uregulowany w art. 32 ustawy o autostradach płatnych. Ma on charakter regulacji szczególnej w stosunku do ogólnie obowiązujących przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami dotyczących kwestii ustalania odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości.

Zgodnie z ust. 1 powołanego przepisu, odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej ustalonej wg stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady. Na podstawie zaś art. 32 ust. 3 w/w ustawy, w ten sposób ustalone odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty według zasad obowiązujących w razie zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.

Odmienna wykładnia nie może być podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji, gdyż nie ma charakteru rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 kpa, co potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 czerwca 1995 r., sygn. akt III ARN 22/95, publ.: OSNP 1995/24/297.

Ponadto w wyroku NSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2002r. sygn. akt I SA 1506/00, publ.: LEX nr 81968, Sąd wyraził pogląd, iż jeżeli organ orzekający w trybie nadzoru inaczej interpretuje przepisy, to nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa. Zarzut rażącego naruszenia prawa musi wynikać z przesłanek nie budzących wątpliwości. Tam natomiast, gdzie zastosowanie przepisu prawa wymaga jego interpretacji i subsumcji do konkretnego stanu faktycznego nie może być mowy o rażącym naruszeniu prawa.

Strona 1/4