Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Lenart (spr.) Sędziowie: WSA Bożena Marciniak WSA Monika Sawa po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z [...] listopada 2018 r., nr [...]; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz Gminy [...] kwotę 6990 (sześć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda [...]i decyzją z [...] czerwca 2019 r., nr [...] - po rozpatrzeniu odwołania Wójta Gminy [...] - utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z [...] listopada 2018 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.
Wnioskiem z [...] czerwca 2016 r. M. S. i J. D. (dalej jako skarżący) wystąpili do Starostwa Powiatu [...] o ustalenie odszkodowania za nieruchomość oznaczoną w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha z obrębu [...] - [...], gmina [...], opisaną w księdze wieczystej Kw nr [...] przejętej pod publiczną drogę kategorii gminnej - ul. [...].
Do wniosku załączyli między innymi:
a) protokół z [...] czerwca 1994 r z negocjacji w sprawie ustalenia warunków przekazania wydzielonych na drogi na własność Gminy [...], przeprowadzonych w dniu [...] czerwca 1994 r., z którego wynika, że w celu określenia wielkości odszkodowania za projektowaną drogę nr dz. [...] o pow. [...] m2 położoną we wsi [...] dotychczasowi jej właściciele M. S. |i J. D. oraz Wójt Gminy [...] - działający w imieniu Zarządu Gminy po przeprowadzonych w dniu [...] czerwca 1994 r. negocjacjach ustalili, że jako formę odszkodowania przyjęto zwolnienie z przyszłych opłat adiacenckich dotyczących działki nr [...] o pow. [...] m2;
b) ostateczną decyzję z [...] czerwca 1994 r., nr [...], zatwierdzającą podział nieruchomości stanowiącej działkę nr [...], na mocy której stanowiąca drogę działka nr [...] o pow. [...] m2 przeszła na własność Gminy [...]. Jednocześnie zwolniono dotychczasowych właścicieli M. S. i J. D. z obowiązku wnoszenia opłat adiacenckich dotyczących działki nr [...] o pow. [...] m2.
Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Starosta [...] decyzją z [...] grudnia 2016 r., nr [...], ustalił odszkodowanie na rzecz M. S. i J. D. w wysokości [...] zł za część nieruchomości gruntowej zajętej pod część drogi gminnej, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha z obrębu [...] - [...], gmina [...], dla której Sąd Rejonowy dla [...] prowadzi księgę wieczystą Kw nr [...] oraz zobowiązał do zapłaty odszkodowania Gminę [...].
Po rozpatrzeniu odwołania Wójta Gminy [...] Wojewoda [...] decyzją z [...] kwietnia 2018 r., nr [...], uchylił powyższą decyzję Starosty [...] w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi
I instancji.
Ponownie rozpatrując sprawę Starosta [...] decyzją z [...] listopada 2018 r., nr [...], ustalił odszkodowanie na rzecz M. S. oraz J. D. w wysokości [...] zł za część opisanej wyżej nieruchomości gruntowej zajętej pod część drogi gminnej oraz zobowiązał do zapłaty odszkodowania Gminę [...].
W uzasadnieniu decyzji wskazał, że w dniu [...] czerwca 1994 r. wydana została przez Wójta Gminy [...], na wniosek skarżących, decyzja nr [...], zatwierdzająca podział nieruchomości opisanej w KW nr [...], stanowiąca działkę nr [...] z obrębu [...]-[...] gmina [...] (obecnie Gmina [...]).