skarg Gminy Miejskiej [...], Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta [...] i Akademii [...] im. [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędziowie WSA Dariusz Pirogowicz WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant starszy referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2017 r. sprawy ze skarg Gminy Miejskiej [...], Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta [...] i Akademii [...] im. [...] w [...] na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi.

Uzasadnienie strona 1/11

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] września 2016 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosków Akademii Sztuk Pięknych [...] oraz Gminy [...] i Skarbu Państwa, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] maja 2016 r., nr [...], orzekającą:

- w punkcie I o stwierdzeniu nieważności decyzji komunalizacyjnej Wojewody K. z dnia [...] października 1991 r., nr [...] w części, w jakiej decyzja ta dotyczy udziału [...] w prawie własności działki aktualnie oznaczonej [...] oraz

- w punkcie II o umorzeniu wszczętego na wniosek A. G., J. G. i M. G. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności powołanej decyzji Wojewody K. w pozostałej części.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że Wojewoda K. decyzją z dnia [...] października 1991 r., na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191, ze zm.), stwierdził nabycie przez Gminę K., z mocy prawa, nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów [...], stanowiącej integralną część tej decyzji.

Adam G., J. G. i M. G. wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji komunalizacyjnej Wojewody K.. Po jego rozpatrzeniu Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] maja 2016 r., nr [...], stwierdził nieważność powołanej decyzji Wojewody K. w części, w jakiej decyzja ta dotyczy udziału [...] w prawie własności działki aktualnie oznaczonej [...]. W pozostałym zakresie Minister umorzył postępowanie administracyjne. Akademia Sztuk Pięknych [...] oraz Gmina [...] i Skarb Państwa wystąpili z wnioskami o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej powyższą decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Strony wskazały, że kwestionowana decyzja narusza art. 97 § 1 pkt 4 oraz art. 156 § 1 pkt 2, w związku z art. 156 § 2 kpa, poprzez błędną interpretację i zastosowanie, w szczególności nieuwzględnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2015 r., sygn. akt l P 46/13.

Po rozpatrzeniu złożonych wniosków Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził, że nie mogą one zostać uwzględnione. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ wyjaśnił, że decyzja z dnia [...] maja 2016 r. jest prawidłowa, a złożone wnioski nie zawierają żadnych nowych, istotnych dla sprawy argumentów, ani nie przedstawiają nowych okoliczności (popartych dowodami), które mogłyby czynić zasadnym uchylenie kwestionowanej decyzji i wydanie w sprawie innego rozstrzygnięcia. Minister podniósł, że przedmiotem przeprowadzonego postępowania była ponowna kontrola, czy zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej Wojewody K. z dnia [...] października 1991 r. Organ wyjaśnił, że postępowanie prowadzone na podstawie art. 156 § 1 kpa jest nadzwyczajnym trybem postępowania i stanowi odstępstwo od wyrażonej w art. 16 kpa zasady stabilności decyzji, stąd też ustalenie podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji musi być niewątpliwe. Celem postępowania nieważnościowego nie jest merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, lecz przeprowadzenie weryfikacji decyzji pod kątem, czy decyzja jest dotknięta jedną z wad kwalifikowanych, wskazanych w art. 156 § 1 pkt 1-7 kpa.

Strona 1/11