Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędziowie: WSA Jolanta Dargas WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant Ewa Szymańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego, po rozpoznaniu wniosku W. S. (dalej powoływany jako skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r. ([...]) odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] października 1993 r. Nr [...] zatwierdzającej statut S. w P. z siedzibą w P.
Uzasadnienie faktyczne:
1. S. w P. została utworzona na mocy decyzji Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] czerwca 1993 r. ([...]). Pozwolenie na utworzenie ww. uczelni zostało udzielone łącznie dwóm osobom - U. S. oraz skarżącemu.
2. Decyzją z dnia [...] października 1993 r. nr [...] Minister Edukacji Narodowej zatwierdził statut S. w P.
3. Pismem z dnia 29 kwietnia 2008 r. skarżący wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] października 1993 r. zatwierdzającej statut uczelni. W uzasadnieniu strona zarzuciła, że decyzja z dnia [...] października 1993 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 18 ust. 3 w związku z art. 18 ust. 1 i art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z późn. zm.) polegającym na zatwierdzeniu statutu pomimo jego niezgodności z przepisami prawa - nadaniu go tylko przez jednego z założycieli. Skarżący wskazał, że stosownie do art. 16 ust. 2 ww. ustawy, pierwszy statut nadaje uczelni niepaństwowej na okres jednego roku jej założyciel. Zatwierdzony natomiast przez Ministra statut na podstawie art. 18 ust. 3 został, zdaniem wnioskodawcy, nadany przez osobę nieuprawnioną - U. S. z całkowitym pominięciem jego osoby jako drugiego założyciela uczelni.
4. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego odmówił stwierdzenia nieważności powołanej decyzji z dnia [...] października 1993 r. W uzasadnieniu organ wskazał, że w przedmiotowej sprawie nie doszło do rażącego naruszenia prawa z uwagi na brak oczywistej i bezspornej sprzeczności pomiędzy zaskarżoną decyzją a przepisami prawa. Powołał się również na wątpliwości interpretacyjne przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym posługujących się terminem założyciel, w tym regulujących kwestię nadania statutu, twierdząc, że z uwagi na niejednoznaczność przepisów oraz możliwość odmiennej ich interpretacji, wskazane przez stronę naruszenia nie mają charakteru rażącego. Minister podniósł, że ustawa nie wymaga łącznego działania wszystkich założycieli, dlatego też za możliwe wydaje się przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym, w przypadku gdy pozwolenie na utworzenie uczelni uzyskały - tak jak w niniejszej sprawie dwie osoby, wszelkie czynności należące, zgodnie z ustawą i statutem, do założyciela, w tym nadanie statutu, mogą być wykonywane przez każdego z założycieli osobno.
5. Pismem z dnia 23 kwietnia 2009 r. skarżący wniósł o ponowne rozpatrzenie przedmiotowej sprawy. W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł, że pozwolenie na utworzenie uczelni zostało udzielone dwóm osobom fizycznym, a zatem wszelkie działania, do których uprawniony jest założyciel, powinny być podejmowane łącznie przez obie osoby. Tak też powinno być w przypadku nadania statutu. Choć wprawdzie U. S. , wnosząc o zatwierdzenie statutu, wskazywała, że działa w imieniu założyciela, czyli również w imieniu skarżącego, to jednak nie przedstawiła stosownego pełnomocnictwa. Na wskazaną okoliczność zdaniem strony nie ma wpływu podnoszony przez Ministra fakt, że założyciele uczelni pozostawali w związku małżeńskim. Jak twierdzi strona, przepisy ustawy z dnia 12 września 1990 r. wyraźnie stanowią, że statut nadaje założyciel. W związku z tym nie może budzić wątpliwości fakt, że w przypadku gdy założycielami są dwie osoby, to statut musi być nadany przez obie osoby działające łącznie. W tej sytuacji twierdzenie przez Ministra, że statut może być nadany tylko przez jednego z założycieli jest błędne i sprzeczne z ustawą.