Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak, Sędziowie sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.), asesor WSA Iwona Ścieszka, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 lutego 2022 r. sprawy ze skargi D. C. i J. C. na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Minister Rozwoju, Pracy i Technologii decyzją z dnia [...] maja 2021 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. C. i D. C., utrzymał w mocy decyzję Wojewodę [...] z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...], przekształcającej odpłatnie prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości położonej w J. przy ul. [...], stanowiącej własność Skarbu Państwa, oznaczonej geodezyjnie jako działka nr [...] o powierzchni [...] m2 oraz nr [...] o powierzchni [...] m2, objętej księgą wieczystą nr [...].
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] przekształcił odpłatnie przysługujące J. C. i D. C. prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa w prawo własności.
Pismem z dnia [...] czerwca 2015 r. Prezydent Miasta wystąpił do organu nadzoru o wszczęcie z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] kwietnia 2015 r. z uwagi na wydany przez Trybunał Konstytucyjny wyrok z dnia 10 marca 2015 r. sygn. akt K 29/13, ogłoszony dnia 17 marca 2015 r. (Dz. U. poz. 373). Po rozpatrzeniu złożonego wniosku Wojewoda decyzją z dnia [...] czerwca 2017 r. stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] kwietnia 2015 r.
Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, D. C. i J. C. wnieśli odwołanie. Po jego rozpatrzeniu Minister stwierdził, że nie może ono zostać uwzględnione.
W uzasadnieniu zajętego stanowiska wyjaśnił, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym istotą postępowania odwoławczego jest ponowne merytoryczne rozpatrzenie sprawy. Odwołując się do orzecznictwa sądów administracyjnych, wyjaśnił tryb i zasady prowadzenia postępowania nadzorczego w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 kpa oraz wyjaśnił pojęcie rażącego naruszenia prawa, nieodwracalnych skutków prawnych oraz sens zasady trwałości decyzji administracyjnej.
Oceniając decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] kwietnia 2015 r., Minister wskazał, że decyzja ta została wydana na podstawie art. 1 ust. 1 i 3, art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, art. 4 ust. 1, 2, 6 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności (t.j. z 2012 r. Dz. U. poz. 83). Organ przywołał treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 marca 2015 r. sygn. akt K 29/13, opublikowanego 17 marca 2015 r. (Dz. U. poz. 373). W ocenie Ministra od dnia ogłoszenia tego orzeczenia nastąpiła zmiana stanu normatywnego. Wyrok ten deroguje z systemu prawa niekonstytucyjne regulacje z art. 1 ust. 1 i 3 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przekształceniu użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości i od dnia jego wejścia w życie wyłączył możliwość przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności na rzecz każdoczesnego podmiotu, który o to wniesie. Bezpośrednim skutkiem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności aktu normatywnego (określonych przepisów lub norm) z Konstytucją jest utrata mocy obowiązującej przepisów niezgodnych z Konstytucją z dniem wejścia w życie orzeczenia Trybunału lub w innym terminie określonym przez Trybunał. Oznacza to, że uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją przepis prawa nie może być stosowany przez sądy i inne organy w odniesieniu do stanów faktycznych sprzed ogłoszenia orzeczenia Trybunału, a więc sprawę należy rozpoznać z pominięciem niekonstytucyjnego przepisu.