Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędziowie: WSA Maria Tarnowska (spr.) WSA Elżbieta Lenart Protokolant Ewa Szymańska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi Z. z siedzibą w O. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie nakazu wstrzymania rozbiórki 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącego Z. z siedzibą w O. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Z. spółka jawna z siedzibą w O. przy ul.[...], z dnia [...] maja 2009 r. (data wpływu: 16 czerwca 2009 r.), od decyzji [...] Konserwatora Zabytków, działającego z upoważnienia Prezydenta W., z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], nakazującej wyżej wymienionej wstrzymać roboty budowlane rozbiórkowe, prowadzone na terenie Zespołu budynków kolejowych, położonych w W. przy ul. [...] oraz nadającej tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego podał, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków, w wyniku postępowania administracyjnego prowadzonego z urzędu, decyzją z dnia [...] maja 2009 r. wpisał do rejestru zabytków budynek [...] r., położony w W. przy ul. [...], wraz z terenem otoczenia odpowiadającego obszarowi działki, w granicach opisanych i określonych w załączniku graficznym, stanowiącym integralną część tej decyzji. Organ pierwszej instancji nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
[...] Konserwator Zabytków w tym samym dniu zaskarżoną decyzją nr [...], nakazał Z. spółka jawna z siedzibą w O. przy ul. [...], wstrzymać roboty budowlane rozbiórkowe, prowadzone na terenie Zespołu [...] oraz nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Powyższa decyzja została ogłoszona ustnie w obecności kierownika budowy i wykonawcy, a z czynności tej sporządzono protokół.
Od powyższej decyzji organu pierwszej instancji odwołał się użytkownik wieczysty przedmiotowej nieruchomości - Z. spółka jawna zarzucając w odwołaniu, iż "kompetencja organu do wydania takiej decyzji jest uzależniona od spełnienia dwóch warunków: 1) istnienia w obrocie prawnym ostatecznej lub wykonalnej decyzji o wpisaniu budowli do rejestru zabytków, 2) prowadzenia w stosunku do takiej budowli robót budowlanych bez pozwolenia konserwatora lub z naruszeniem warunków takiego pozwolenia. W ocenie skarżącego, żaden z tych warunków w sprawie nie wystąpił. Ponadto w odwołaniu zarzucono organowi pierwszej instancji "pozbawione podstaw prawnych" ogłoszenie ustne zaskarżonej decyzji.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego stwierdził, iż w zaskarżonej decyzji wskazano jako podstawę prawną art. 43 pkt 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, zgodnie z którym, wojewódzki konserwator zabytków wydaje decyzję o wstrzymaniu wykonanych bez jego pozwolenia lub w sposób odbiegający od zakresu i warunków określonych w pozwoleniu robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru lub w jego otoczeniu. Istotą decyzji z art. 43 ustawy jest zatem nakazanie zaniechania działań bezprawnych.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego podał, iż decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] wpisującej do rejestru zabytków budynek parowozowni wraz z terenem otoczenia w granicach działki nr ew. [...] został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, stosownie do art. 108 kpa, i stwierdził, że decyzja ta była wykonalna, pomimo że nie stała się ostateczna.