Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Magdalena Durzyńska asesor WSA Anna Fyda-Kawula sędzia WSA Jolanta Dargas (spr.) po rozpoznaniu w dniu 6 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] Sp. z o. o. w [...] i [...] sp. z o. o. w [...] na decyzję Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia przejścia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...]; 2. umarza postępowanie administracyjne; 3. zasądza od Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej na rzecz [...] Sp. z o. o. w [...] i na rzecz [...] sp. z o. o. w [...] kwotę po 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej utrzymał w mocy decyzję Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] stwierdzającą przejście na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny i prawny:
W dniu [...] listopada 2018 r., na wniosek Starosty [...] z [...] listopada 2018 r., zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie zastosowania ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o dokonywaniu w księgach wieczystych wpisów na rzecz Skarbu Państwa w oparciu o międzynarodowe umowy o uregulowaniu roszczeń finansowych (Dz. U. poz. 65) w stosunku do nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr ew. [...] w obr. [...], dla której Sąd Rejonowy w [...] prowadzi księgę wieczystą [...].
Decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r., nr [...], Minister Finansów stwierdził przejście na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr ew. [...] w obr. [...], dla której Sąd Rejonowy w [...] prowadzi księgę wieczystą [...], za utratę której na mocy postanowień Układu przyznano odszkodowanie J. T.
W uzasadnieniu ww. decyzji wykazano, że zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na stwierdzenie, że przedmiotowa nieruchomość była objęta skutkami Układu. Dowody z dokumentów jednoznacznie wskazały, że na mocy Układu Komisja Stanów Zjednoczonych ds. Roszczeń Zagranicznych (Foreign Claims Settlement Commission of the United States), po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez J. T. nr [...] z dnia [...] marca 1961 r., decyzją proponowaną z [...] listopada 1963 r. nr [...] oraz decyzją ostateczną z dnia [...] lutego 1964 r., o tym samym numerze, przyznała wnioskodawcy odszkodowanie za utratę możliwości użytkowania i korzystania z nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...]. Komisja w uzasadnieniu swojej decyzji stwierdziła, że J. T. utracił możliwość użytkowania i korzystania ze swego majątku w rozumieniu artykułu 2(b) Układu z dniem 12 lutego 1959 r., tj. w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. Prawo lokalowe (Dz. U. 1958, Nr 10, poz. 59). Zaistniały zatem podstawy faktyczne i prawne do prowadzenia postępowania na podstawie art. 2 ustawy z 1968 r. i wydania decyzji deklaratoryjnej z [...] grudnia 2019 r., nr [...].
Spółki L. sp. z o.o. oraz [...] sp. z o.o. zwróciły się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej ponownie rozpatrując sprawę wskazał, że stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z 1968 r. jej przepisy stosuje się do wpisów na rzecz Skarbu Państwa w księgach wieczystych tytułu własności nieruchomości obywateli państw obcych, które to nieruchomości i prawa przeszły na rzecz Skarbu Państwa na podstawie międzynarodowych umów o uregulowaniu wzajemnych roszczeń finansowych. Z kolei w myśl art. 2 ustawy z 1968 r. wpis Skarbu Państwa do księgi wieczystej, jako właściciela nieruchomości następuje na podstawie decyzji Ministra Finansów o przejściu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości lub prawa na podstawie międzynarodowej umowy o uregulowaniu wzajemnych roszczeń finansowych. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. ustawy jej przepisy stosuje się również do nieruchomości oraz praw, które przeszły na rzecz Skarbu Państwa na podstawie międzynarodowych umów o uregulowaniu wzajemnych roszczeń finansowych, zawartych przed ogłoszeniem ustawy z 1968 r., która weszła w życie z dniem jej ogłoszenia, tj. dnia 17 kwietnia 1968 r.