Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Marciniak (spr.) Sędziowie WSA Elżbieta Sobielarska WSA Anna Wesołowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2016 r. sprawy ze skargi E. S.A. z siedzibą w Ł. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...], Minister Infrastruktury i Rozwoju, po rozpoznaniu wniosków spółki [...] S.A., reprezentowanej przez radcę prawnego A. S., [...] Sp. z o. o., [...] Sp. z o.o., reprezentowanej przez adwokata T. L. K. oraz M. H., B. O., J.B. i A. P. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...], stwierdzającej nieważność decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] oraz utrzymanej nią w mocy decyzji tego organu nr [...] z dnia [...] października 2011 r. stwierdzającej nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej nr [...] z dnia [...] października 1952 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 1952 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości w. położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję złożyła [...] S.A. z siedzibą w [...], reprezentowana przez radcę prawnego A.S.
Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym i prawnym;
Decyzją z dnia [...] października 2011 r., nr [...], Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej stwierdził nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] października 1952 r., nr [...], oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] czerwca 1952 r., nr [...], o odmowie przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości w. położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].
Decyzją z dnia [...] maja 2012 r., nr [...], Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] października 2011 r., nr [...]
Pismem z dnia [...] października 2013 r. M. H. i B. O. wniosły o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2012 r. utrzymującej w mocy własną decyzję z dnia [...] października 2011 r. podnosząc, iż kwestionowana decyzja rażąco narusza prawo z powodu skierowania do nieżyjącej w dacie jej wydania W. P.
Pismami z dnia [...] czerwca 2014 r. B. O. oraz M. H., reprezentowana przez B. O., cofnęły wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] maja 2012 r. utrzymującej w mocy decyzję z dnia [...] października 2011 r. i wniosły o umorzenie wszczętego postępowania.
Decyzją z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...], Minister Infrastruktury i Rozwoju stwierdził nieważność decyzji Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] oraz utrzymanej nią w mocy decyzji tego organu nr [...] z dnia [...] października 2011 r. stwierdzającej nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej nr [...] z dnia [...] października 1952 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] nr [...] z dnia [...] czerwca 1952 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości w. położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...]