Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Chaciński (spr.) Sędzia WSA Emilia Lewandowska Protokolant Ewa Czarnota po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. P. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania oddala skargę.
Minister Infrastruktury postanowieniem z dnia [...] maja 2010 r. nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia M. P. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] odmawiające zawieszenia postępowania w sprawie stwierdzenia uwłaszczenia [...] Zakładów [...] w O. nieruchomościami położonymi w gminie M., oznaczonymi jako działki nr [...] i nr [...], obręb [...], ark. mapy [...] oraz działki nr [...] i nr [...], obręb [...], ark. mapy [...] - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych.
[...] Zakłady [...] w O. pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. nr [...] wniosły o wydanie, w trybie art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), decyzji dotyczącej uwłaszczenia ich opisanymi wyżej nieruchomościami.
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] zawiesił postępowanie w sprawie uwłaszczenia [...] Zakładów [...] w O. wymienionymi działkami, a następnie - po rozpatrzeniu zażalenia [...] Zakładów [...] w O. -Minister Infrastruktury postanowieniem z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] uchylił powyższe postanowienie i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.
W uzasadnieniu postanowienia Minister Infrastruktury podał, że pismem z dnia 21 stycznia 2010 r. M. P. wystąpił do Wojewody [...] o zawieszenie postępowania w sprawie uwłaszczeniowej do czasu prawomocnego rozpatrzenia przez sąd administracyjny jego skargi na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] marca 1950 r.
Wojewoda [...] postanowieniem z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...]odmówił zawieszenia postępowania uwłaszczeniowego.
Z zażaleniem na powyższe postanowienie wystąpił M. P., podnosząc, że rozstrzygnięcie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargi na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] grudnia 2009 r. wydaną w sprawie orzeczenia Ministra Przemysłu Lekkiego z dnia [...] marca 1950 r. stanowi zagadnienie wstępne w stosunku do postępowania uwłaszczeniowego, uzasadniające jego zawieszenie w trybie art. 97 § 1 ust. 4 kpa.
Minister Infrastruktury wskazał, że zgodnie z art. 97 § 1 pkt 4 kpa organ administracji publicznej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. W myśl tego przepisu konieczność zawieszenia postępowania administracyjnego zachodzi tylko wówczas, gdy bez uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia prejudycjalnego przez inny organ lub sąd wydanie decyzji byłoby niemożliwe. Nawet z literalnego brzmienia art. 97 § 1 pkt 4 kpa wynika, że zawieszenie postępowania nie wchodzi w rachubę, gdy zagadnienie prejudycjalne zostało już rozstrzygnięte. Sytuacja taka zachodzi, kiedy w kwestii prejudycjalnej wiąże już decyzja ostateczna, oznaczająca w rozumieniu art. 16 § 1 kpa ostateczne załatwienie sprawy administracyjnej i stabilizację skutków prawnych ukształtowanych w wyniku jej zakończenia. Wszczęcie postępowania sądowego, mającego na celu ocenę zgodności z prawem decyzji ostatecznej, która rozstrzygnęła zagadnienie wstępne ważne w innym postępowaniu administracyjnym, nie może być podstawą do zastosowania art. 97 § 1 pkt 4 kpa w tym postępowaniu. Dopóki ta decyzja ostateczna nie zostanie wyeliminowana z obrotu prawnego bądź nie zostanie wydane postanowienie o wstrzymaniu jej wykonania, dopóty zawieszenie postępowania nie tylko naruszałoby art. 97 § 1 pkt 4 i art. 16 § 1 kpa, ale naruszałoby też nakaz wynikający z art. 12 § 1 kpa, dotyczący szybkości postępowania organu administracji publicznej. Nadto Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje możliwość wznowienia postępowania, gdyby się okazało, że rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione (art. 145 § 1 pkt 8 kpa).