Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rudnicka Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Lenart Asesor WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant Ewa Nieora po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi Gminy L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za grunt zajęty pod drogę 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Starosty L. z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Wojewoda [...], po rozpatrzeniu odwołania Gminy L., decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty L.
z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania na rzecz P. K. za grunt zajęty pod drogę publiczną gminną - ulicę [...] w L., oznaczony w ewidencji gruntów jako działka ewidencyjna nr [...] o pow. [...] m2, z obrębu ewidencyjnego [...].
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Starosta L. - działając na podstawie art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.) - decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] ustalił odszkodowanie za grunt położony w L., oznaczony jako działka ewidencyjna nr [...] z obrębu ewid. [...], o łącznej powierzchni [...] m2, zajęty pod drogę publiczną gminną - ul. [...] w L. - w wysokości [...] zł na rzecz P. K. oraz zobowiązał gminę L. do wypłaty ustalonego odszkodowania. W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że ostateczną decyzją Wojewody [...] z dnia [...] września 2008 r. nr [...] stwierdzono nabycie przez Gminę L. z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności przedmiotowej nieruchomości.
Odwołanie od decyzji Starosty L. wniosła Gmina L. Zakwestionowała wysokość odszkodowania, niewłaściwe wskazanie podmiotu zobowiązanego do jego zapłaty oraz naruszenie przez Starostę L. art. 97 § 1 pkt 4 i art. 101 § 1 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie wniosku Gminy L. o zawieszenie postępowania, w związku z faktem skierowania w dniu 2 kwietnia 2007 r. przez Radę Miejską w L. wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją RP art. 73 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną w związku z przepisem § 36 ust. 1, ust. 2 pkt 2 i ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.), stanowiących podstawę rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji.
Wojewoda [...], w wyniku rozpoznania odwołania, decyzją z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Starosty L.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyjaśnił, że odszkodowanie za przedmiotową nieruchomość zajętą pod drogę publiczną zostało ustalone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i przepisami art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, w oparciu o operat szacunkowy z dnia 26 maja 2007 r. Wojewoda [...] za bezpodstawne uznał zarzuty odwołania dotyczące zawyżenia ceny odszkodowania oraz nieprawidłowego przyjęcia do wyceny działek budowlanych zamiast działek zajętych pod drogi publiczne. Organ wskazał, że strona skarżąca nie poparła swoich twierdzeń żadnymi dowodami, nie przytoczyła również merytorycznych podstaw swoich zarzutów. Nie przedstawiła także przeciwdowodu z opinii organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych (zgodnie z art. 157 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami) w celu zakwestionowania operatu uwzględnionego przez organy orzekające.