Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska- Jaroszewicz (spr.) Sędziowie WSA Marta Kołtun-Kulik WSA Przemysław Żmich Protokolant referent stażysta Joanna Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi K. R., M. L. i W. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę.
Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...].
Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
J. R. wystąpiła o zrealizowanie uprawnień repatriacyjnych przysługujących jej matce I. N. będącej spadkobierczynią N. N., załączając m.in. postanowienie Sądu Powiatowego w P., Wydział Cywilny z dnia [...] maja 1963 r., sygn. akt [...] stwierdzające że spadek po zmarłym dnia [...] grudnia 1962 r. N. N. nabyła żona I. N. w całości.
Następnie W. M. i K. R., jako następcy prawni N. N., wystąpili do Wojewody [...] z wnioskiem o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj.:
a) nieruchomości pozostawionej w [...]przy ulicy [...],
b) nieruchomości pozostawionej w [...] przy ulicy [...],
c) [...] [...] w [...] przy ulicy [...].
Powyższy wniosek został rozpoznany w części decyzjami Wojewody [...] z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] i nr [...].
Z kolei orzeczeniem z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] Wojewoda [...] odmówił potwierdzenia W. M. i K. R. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia [...] przez N. N. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w B. przy ulicy [...], woj. [...] stwierdzając, że wniosek dot. nieruchomości pozostawionej przez N. N. w postaci [...] w B. przy ulicy [...] - nie spełnia wymogów art. 5 ust. 1 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.). Wnioskodawcy nie przedłożyli dowodów określających rodzaj oraz powierzchnię kina [...].
Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji Minister Skarbu Państwa orzeczeniem z dnia [...]czerwca 2012 r., nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody [...]w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Organ odwoławczy uzasadnił, że nie zostały podjęte wszelkie kroki mające na celu określenie tej powierzchni lub kubatury kina [...]. Organ I instancji ponownie rozpatrując sprawę powinien raz jeszcze przeprowadzić postępowanie wyjaśniające w zakresie powierzchni pozostawionych zabudowań. A w tym celu rozważyć możliwość wystąpienia do biegłego z zakresu budownictwa celem ustalenia czy w oparciu o literaturę fachową oraz wiedzę specjalistyczną jest możliwe ustalenie (chociaż w przybliżeniu) spornej zabudowy. W tym zakresie organ może zobowiązać stronę do przedłożenia stosownej opinii.
Wojewoda [...]ponownie rozpatrując sprawę decyzją z dnia [...]kwietnia 2015 r., nr [...]odmówił K. R., W. M. oraz M. L. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez N. N. [...] poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w B. przy ulicy [...], województwo [...].
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie stwierdził, że zgodnie z wytycznymi zawartymi w decyzji Ministra Skarbu Państwa przy ponownym rozpatrzeniu sprawy podjął postępowanie wyjaśniające w zakresie ustalenia stanu faktycznego pozostawionego kina przez N. N. Wezwał strony do złożenia wyjaśnień, poprzez określenie rodzaju pozostawionej nieruchomości, tj. wskazanie, czy N. N. był właścicielem nieruchomości gruntowej w B. przy ulicy [...], tj. działki gruntu, na której usytuowany był budynek [...], czy też był właścicielem wyłącznie nieruchomości budynkowej, tj. budynku [...]. Organ zwrócił się też do stron postępowania z prośbą o wyjaśnienie dlaczego nieruchomość stanowiąca kino [...]nie została uznana w orzeczeniu Państwowego Urzędu Repatriacyjnego nr Rep [...]z dnia [...]sierpnia 1946 r., dotyczącym nieruchomości pozostawionych przez N. N.