Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wesołowska (spr.) Sędziowie WSA Joanna Skiba WSA Przemysław Żmich Protokolant sekretarz sądowy Justyna Kobylarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2019 r. sprawy ze skargi B. W. i K. N. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Decyzją z [...] sierpnia 1965 roku Prezydium Rady Narodowej [...] Urząd Spraw Wewnętrznych (Prezydium) orzekło o wywłaszczeniu części nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...], o pow. [...] m2 z ogólnej pow. [...] m2 wraz z budynkiem mieszkalnym (Nieruchomość), stanowiącej własność K. N. i R. N.
Decyzją z [...] sierpnia 1966 roku Prezydium orzekło o odszkodowaniu za wywłaszczoną orzeczeniem z dnia [...] sierpnia 1965 r. część Nieruchomości o pow. [...] m2 z ogólnej pow. [...] m2 wraz z budynkiem mieszkalnym.
Wnioskiem z [..] października 2017 roku Skarżący, B. W. i K. N., następcy prawni dawnych właścicieli Nieruchomości, wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium z [...] sierpnia 1966 roku.
Wskazali, że jest decyzja ta narusza w sposób rażący art. 22 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1961 roku, nr 18, poz. 94, dalej "ustawa z 12 marca 1958 roku"). Wyjaśnili że przepis ten nakłada na organ obowiązek powołania biegłych, sporządzenia przez nich opinii a następnie ich wysłuchania na rozprawie.
Skarżący podnieśli dodatkowo, że w decyzji z [...] sierpnia 1966 roku dokonano potrącenia z kwoty odszkodowania wartości remontu przeprowadzonego na Nieruchomości w 1957 roku, co czego brak było podstawy prawnej.
Minister Inwestycji i Rozwoju (Minister) decyzją z [...] marca 2019 roku odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium z [...] sierpnia 1966 roku.
Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie wyjaśnił, że wydając decyzję o wywłaszczeniu Nieruchomości, Prezydium odroczyło wydanie decyzji o odszkodowaniu stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy z 12 marca 1958 roku. Rozprawa odszkodowawcza, o terminie której powiadomieni zostali współwłaściciele nieruchomości, odbyła się [...] sierpnia 1966 roku. Współwłaściciele nieruchomości wnieśli w trakcie rozprawy o przyznanie odszkodowania za budynek bez dokonywania potrąceń z tytułu remontu przeprowadzonego w 1957 roku.
W rozprawie nie wziął udziału biegły, który sporządził wycenę. Jego nieobecność organ nadzoru uznał za naruszenie przepisów postępowania. Wyjaśnił jednak sama nieobecność biegłego na rozprawie, bez wykazania jej wpływu na wysokość ustalonego odszkodowania, nie może być uznana za rażące naruszenie prawa.
Minister wyjaśnił dalej, że podstawą obliczenia wysokości odszkodowania za grunt był art. 8 ust.7 ustawy z dnia 12 marca 1958 roku. Zgodnie z jego brzmieniem, jeżeli wywłaszczenie gruntu w mieście lub osiedlu następuje na cele budowy lub poszerzenia ulicy lub placu albo na wyrównanie granic zieleni publicznej, wywłaszczenie części działki budowlanej nieprzekraczającej 25% jej obszaru odbywa się bez odszkodowania. Odszkodowanie należy się według zasad określonych w ust. 6 tylko za część wywłaszczanego gruntu, która przekracza 25% obszaru nieruchomości.
Z akt sprawy wynika, że Nieruchomość miała powierzchnię [...] m2, zaś w związku z planowaną budową ulicy wywłaszczeniu podlegała jej część o pow. [...] m2. Wobec powyższego, odszkodowanie za grunt o pow. [...] m2 nie przysługiwało, bowiem wywłaszczana część nieruchomości nie przekraczała 25% obszaru całej nieruchomości.