Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch (spr.) Sędziowie WSA Maria Tarnowska Asesor WSA Joanna Skiba Protokolant Monika Chorzewska - Korczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi I. i L. małż. F. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i ustalenia odszkodowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Budownictwa na rzecz skarżących I. i L. małż. F. solidarnie kwotę 1760 (jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Budownictwa decyzją z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania I. i L. małż. F. od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] sprostowanej postanowieniem z dnia [...] lipca 2006 r. oraz uzupełnionej decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] orzekającej o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości położonej w K. oznaczonej jako działki nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha przeznaczonej pod rozbudowę ulicy [...] w ciągu drogi krajowej nr [...] oraz o ustaleniu odszkodowania, uchylił decyzję organu pierwszej instancji i orzekł o ustaleniu na rzecz I. i L. małż. F. odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość w wysokości [...] złotych, a w pozostałej części utrzymał tę decyzję w mocy.
Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym:
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 2004 r. nr [...] ustalił lokalizację drogi krajowej dla inwestycji polegającej na rozbudowie ulicy [...] w K. na odcinku od ul. [...] do granicy miasta w ciągu drogi krajowej nr [...], obejmującą m. in. działki nr nr [...], [...], [...] i [...]. W związku z powyższym Dyrektor Miejskiego Zarządu Dróg w K. działający w imieniu Prezydenta Miasta K. wystąpił w dniu 29 listopada 2005 r. do I. i L. małż. F. z ofertą nabycia przedmiotowej nieruchomości. Wnioskiem z dnia 27 lutego 2006 r. Dyrektor Miejskiego Zarządu Dróg w K. zwrócił się do Wojewody [...] o wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego w stosunku do właścicieli nieruchomości wskazując w uzasadnieniu wniosku, że właściciele nie wyrazili zgody na zbycie przedmiotowej nieruchomości na drodze cywilnoprawnej. Wojewoda [...] pismem z dnia 3 marca 2006 r. wyznaczył właścicielom termin do 14 kwietnia 2006 r. na zawarcie umowy i po bezskutecznym jego upływie pismem z dnia 21 kwietnia 2006 r. zawiadomił strony o wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego w stosunku do właścicieli nieruchomości.
Decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] Wojewoda [...] orzekł o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa przedmiotowej nieruchomości oznaczonej jako działki nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha przeznaczonej pod rozbudowę ulicy [...] w ciągu drogi krajowej nr [...] oraz o ustaleniu odszkodowania z tytułu wywłaszczenia. Powyższa decyzja została sprostowana postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] oraz uzupełniona decyzją tego organu z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...].
Od decyzji Wojewody odwołali się I. i L. małż. F., którzy zakwestionowali wysokość odszkodowania. Wskazali, że wywłaszczone grunty nie stanowią samodzielnych działek lecz są integralną częścią należącej do nich nieruchomości stanowiąc blisko - powierzchni dotychczasowej nieruchomości, która jest zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi. Od dziesięciu lat skarżący prowadzą na przedmiotowej nieruchomości działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży i naprawy [...]. Rodzaj prowadzonej działalności wymaga posiadania parkingu dla klientów warsztatu oraz zaopatrzenia. W 2004 roku skarżący, na podstawie pozwolenia na budowę rozbudowali zakład i rozszerzyli prowadzoną działalność gospodarczą. Konsekwencją wywłaszczenia tak znacznej części działki będzie utrata jej dotychczasowego przeznaczenia i ograniczenie w sposób istotny możliwości prowadzenia działalności gospodarczej. Odległość zabudowań od pasa drogowego wyniesie 7 metrów, co oznacza utratę miejsca przeznaczonego do parkowania samochodów. Odwołujący się uważają, że w ich sytuacji powinien mieć zastosowanie przepis art. 113 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 26, poz. 2603 ze zm.) w zw. z art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych ( Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm.). Organ wywłaszczający winien także rozważyć zgłoszony przez odwołujących się wniosek o przyznanie nieruchomości zamiennej, albo ponownie oszacować grunty podlegające wywłaszczeniu i przyznać odszkodowanie z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości będącej skutkiem realizacji decyzji o wywłaszczeniu jej części.