Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtysiak, Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski,, Sędzia WSA Anna Sokołowska (spr.), Protokolant Łukasz Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 listopada 2012 r. sprawy ze skargi W. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów egzekucyjnych 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów egzekucyjnych.
Z ustalonego stanu faktycznego wynika, co następuje.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Prezydenta Miasta dokonał zawiadomieniem z dnia [...] zajęcia prawa majątkowego W. S.
Zobowiązana, pismem z dnia [...] r., złożyła zarzut nieistnienia obowiązku oraz wniosek o zwolnienie spod egzekucji zajętego świadczenia emerytalnego. W. S. podniosła, m.in. zarzut braku upomnienia poprzedzającego wystawienie tytułów wykonawczych.
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] wydanym na postawie art. 123 k.p.a. i art. 34 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 ze zm.) Prezydent Miasta uznał zarzuty W. S. za bezzasadne.
W uzasadnieniu organ ten wyjaśnił, że Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] jako podstawę wszczęcia egzekucji bez uprzedniego doręczenia upomnienia wskazał przepisy §3 ust. 2 i § 13 ust. 1 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2011 r. Dz. U. Nr 137, poz. 1541, zwane dalej: "rozporządzenie". Z przepisów tych wynika, że wierzyciel może wszcząć postępowanie egzekucyjne bez uprzedniego doręczenia upomnienia (§ 3 ust. 2), może to nastąpić w przypadku, gdy należność pieniężna została określona w orzeczeniu.
Organ ten podniósł, że decyzję zobowiązującą do zwrotu nr [...] z dnia [...] r. doręczono W. S. [...] r. Orzeczenie "zawiera" kwotę do zwrotu z tytułu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych w postaci zasiłku pielęgnacyjnego za okres od [...] do [...] r. oraz kwotę odsetek wyliczoną na dzień wydania decyzji, termin zapłaty. Organ podkreślił, że strona została pouczona, że brak wpłaty spowoduje wszczęcie postępowania egzekucyjnego w administracji.
Organ wskazał też, że zobowiązana złożyła [...] r. wniosek o umorzenie tej należności; postępowanie to zostało zawieszone postanowieniem z dnia
[...] r. do czasu uprawomocnienia się "decyzji zobowiązującej".
Decyzja nr [...] z dnia stała się ostateczna w dniu [...] r.
Odwołanie z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od tej decyzji zobowiązana wniosła w dniu [...] r., a postanowieniem z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
W zażaleniu na to postanowienie (pismo z dnia [...] r.), wnosząc o jego uchylenie i uwzględnienie zarzutów w sprawie prowadzonej egzekucji, W. S. powołała się na okoliczność zaskarżenia decyzji zobowiązującej do zwrotu świadczenia i na to, że postępowanie w tej sprawie jeszcze się toczy. Zakwestionowała też prowadzenie egzekucji w sytuacji, gdy złożony został przez zobowiązaną wniosek o umorzenie spornej należności.