Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtysiak Sędziowie Sędzia WSA Bolesław Stachura Sędzia WSA Elżbieta Woźniak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Furtak-Biernat po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za okresy od stycznia do grudnia 2012 r. oddala skargę.
Sygn. akt I SA/Sz [...]
U Z A S A D N I E N I E
Zaskarżoną w sprawie decyzją z dnia 10 sierpnia 2018 r. nr [...], [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Z. Urzędu Celno-Skarbowego w S. z dnia 24 października 2017 r., nr [...], [...], określającą A. P. w podatku od towarów i usług prawidłowe kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika za okresy od stycznia do grudnia 2012 r.
Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny sprawy.
Wobec A. P. (dalej: "podatnik" lub "skarżący") została przeprowadzona kontrola podatkowa w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2012 r.
W jej wyniku, organ I instancji ustalił, że w 2012 r. skarżący prowadził, na zasadzie umowy franczyzy, pod szyldem [...], dwa lokale gastronomiczne, posiadające stosowne zaplecze i wyposażenie, umożliwiające przygotowanie posiłku, jego wydanie i spożycie na miejscu. Na własny rachunek prowadził w nich sprzedaż produktów z szerokiej oferty [...], których przygotowanie do bezpośredniej konsumpcji wymagało wykonania szeregu czynności. Ustalono przy tym, że wydanie posiłku było integralną częścią całego procesu usługowego, polegającego na przyjęciu zamówienia, przekazaniu go do kuchni, przygotowaniu posiłku i wydaniu go klientowi w części konsumpcyjnej.
Mając na względzie ustalony w sprawie stan faktyczny organ I instancji stwierdził, że czynności wykonywane przez podatnika stanowią usługi gastronomiczne, podlegające opodatkowaniu obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia
2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.). Tym samym zakres wykonywanych czynności stanowiących usługi nie mieści się w katalogu unormowań dotyczących dostaw towarów.
W konsekwencji powyższych ustaleń, organ I instancji stwierdził, że skarżący - dokonując w dniu 27 lutego 2016 r. korekty deklaracji [...] za 2012 r. - niezasadnie dokonał zmiany, stosowanej dotychczas dla świadczonych usług gastronomicznych, stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% na stawkę 5%.
W tym stanie sprawy, Naczelnik Z. Urzędu Celno-Skarbowego w S. dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2012 r. i decyzją z dnia 24 października 2017 r. nr [...], [...], określił skarżącemu w podatku od towarów i usług prawidłowe kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za okres od stycznia do grudnia 2012 r.