Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Sokołowska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Wojtysiak (spr.),, Sędzia WSA Elżbieta Woźniak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Kalisiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 listopada 2017 r. sprawy ze skargi J. P. - N. na decyzję Zarządu Województwa z dnia 2 września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu środków otrzymanych w ramach umowy o dofinansowanie projektu wraz z odsetkami oddala skargę.
I. W dniu 21.10.2014 r. J. P., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą N. Z. O. Z. "M.. D. M." J. P. z siedzibą w S. (dalej "Beneficjent" lub "Skarżący"), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na decyzję Zarządu Województwa z dnia 02.09.2014 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję administracyjną Zarządu Województwa z dnia 16.04.2014 r., r [...], którą określono Beneficjentowi kwotę do zwrotu środków otrzymanych w ramach umowy nr [...] [...] z dnia 25.02.2010 r. w wysokości [...] zł wraz z odsetkami liczonymi jak dla zaległości podatkowych, wnosząc w tej skardze o:
- uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, ewentualnie - z ostrożności procesowej o uchylenie skarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Instytucji Zarządzającej Projektem (wraz z wytycznymi, zgodnie z którymi zwrotowi powinna podlegać tylko część podatku naliczonego od towarów i usług, zgodnie z aktualną w danych latach u Skarżącego proporcją do odliczeń częściowych VAT), ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Instytucji Zarządzającej Projektem (wraz z wytycznymi, zgodnie z którymi przy wydawaniu ponownej decyzji organ nie powinien obciążać Skarżącego odsetkami za zwłokę), a nadto o zasądzenie kosztów postępowania w tym zastępstwa procesowego według norm przepisanych
Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie:
1. przepisów prawa procesowego, które miały istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
- art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) - dalej jako "k.p.a." przez brak podjęcia wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby załatwienie spawy w poszanowaniu interesu społecznego, jak i słusznego interesu strony/obywatela;
- art. 8 k.p.a. przez prowadzenie postępowania w sposób, który nie budzi zaufania do organów administracji publicznej przez uczestników postępowania;
- art. 75 § 1 k.p.a. przez brak uznania za dowód w sprawie ekspertyzy de facto będącej opinią biegłego;
- art. 77 § 1 k.p.a. przez brak zebrania wymaganego materiału dowodowego w sprawie oraz brak kompleksowego rozpatrzenia materiału, który został zebrany w trakcie prowadzonego postępowania;
- art. 80 k.p.a. przez ocenę danych okoliczności wyłącznie przez pryzmat subiektywnego uznania organu, co prowadziło do dowolności oceny zebranego materiału;
- art. 84 § 1 k.p.a. przez uznanie, że w sprawie nie są wymagane wiadomości specjalne, w przypadku w którym okoliczności postępowania wskazują, iż występują kwestie wymagające do rozstrzygnięcia posługiwania się specjalistyczną wiedzą.
2. przepisów prawa materialnego poprzez jego nieprawidłową wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tj.:
- art. 207 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) - dalej jako "u.f.p." w związku z art. 90 i 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054) - dalej jako "ustawa VAT", w powiązaniu z art. 2 w związku z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 1997 Nr 78, poz. 483 ze zm.) przez uznanie, że cały naliczony podatek od towarów i usług obciążający zakupy beneficjenta dokonywane w ramach Projektu, nie jest w ogóle kosztem kwalifikowalnym, co doprowadziło do uznania tej kwoty za nadmierną;