Skoro zatem sprzedaż przedmiotowej nieruchomości dokonana została w dniu 10 marca 2011 r., a ogłoszenie upadłości Spółki (z możliwością zawarcia układu) nastąpiło w dniu 9 stycznia 2012 r. nie można więc uznać zarzutu Skarżącej, iż wierzytelność organu powstała przed tą datą. Opinia rzeczoznawcy została bowiem sporządzona 6 lipca 2012 r., a pierwsza decyzja organu I instancji ustalająca wysokość opłaty planistycznej wydana została w dniu 2 sierpnia 2012 r. Decyzja ta na skutek odwołania Spółki została jednak uchylona przez SKO w K. decyzją z 28 września 2012 r., a ponowna decyzja organu I instancji (po sporządzeniu w dniu 11.10.2012 r. odpowiedzi rzeczoznawcy na zastrzeżenia Spółki) wydana została w dniu 9 stycznia 2013 r. (a więc dokładnie rok po ogłoszeniu upadłości Spółki). Decyzja ta stała się ostateczna w dniu 27 lutego 2013 r.
Zdaniem Sądu decyzja taka ustalająca wysokość opłaty planistycznej ma jednak charakter decyzji konstytutywnej, ustalającej obowiązek uiszczenia opłaty. Przed jej wydaniem właściciel nieruchomości nie ma bowiem obowiązku jej uiszczenia (nie zna nawet jej wysokości), zatem również i organ nie może żądać jej zapłaty. Taka sytuacja oznacza więc, że do czasu ustalenia w decyzji wysokości tej opłaty, wierzytelność organu jeszcze nie istnieje, a nie tylko nie jest wymagalna. Wierzytelność powstanie zatem z chwilą doręczenia stronie ostatecznej decyzji ustalającej wysokość opłaty, a do upływu terminu jej zapłaty wierzytelność nie jest wymagalna. W tym okresie wierzytelność już jednak istnieje i - jak prawidłowo wskazała Skarżąca z powołaniem się na poglądy doktryny - może być zgłaszana w postępowaniu upadłościowym.
Poglądu tego nie może zmienić podnoszony przez Spółkę argument, że wierzyciel (organ administracji) może opóźniać się z wydaniem decyzji, czekając na ogłoszenie upadłości dłużnika. Po pierwsze organ musiałby wiedzieć o złożonym wniosku o ogłoszenie upadłości, a po drugie data wydania takiej decyzji - jak w sprawie niniejszej - zależy także od korzystania przez stronę z uprawnień procesowych i od czasu sporządzania operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego. Niezależnie od tego strona ma możliwość wykazywania w odrębnym postępowaniu, że wierzyciel prowadził postępowanie w sposób przewlekły.
Ponadto - w myśl art. 37 ust. 7 u.p.z.p. - właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, której wartość wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego, przed jej zbyciem może żądać od wójta, burmistrza albo prezydenta miasta ustalenia, w drodze decyzji, wysokości opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4.
Na marginesie należy zauważyć, że również Skarżąca w skardze stwierdziła, że "przesłankami opłat z art. 36 ust. 4 u.p.z.p. są: po pierwsze, obiektywny (określony w operacie szacunkowym) wzrost wartości nieruchomości" - zatem potwierdziła w ten sposób, że przed określeniem w operacie szacunkowym wzrostu wartości nieruchomości nie zaistniała ta pierwsza przesłanka opłaty planistycznej. Wskazać tu należy, że ogłoszenie upadłości Spółki nastąpiło 9 stycznia 2012 r., natomiast operat szacunkowy został sporządzony 6 lipca 2012 r.