Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Sokołowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bolesław Stachura, Sędzia WSA Elżbieta Woźniak, , po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi D. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 29 października 2018 r. nr [...] w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 rok oddala skargę
Zaskarżonym w sprawie postanowieniem z dnia [...] r.
nr [...] wydanym na skutek rozpatrzenia zażalenia wniesionego przez D. Z. (dalej: "skarżący") na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] odmawiające wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r.
nr [...], [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie organu podatkowego I instancji.
Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny sprawy.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, decyzją ostateczną z dnia [...] r. nr [...], [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] r. nr [...] określającą skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. w kwocie [...]zł.
Wskazana decyzja z dnia [...] r. wydana została w wyniku uwzględnienia przez organ odwoławczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 lipca 2017 r., I SA/Sz 451/17, mocą którego uchylono decyzję tego organu z dnia [...] r. nr [...], [...] utrzymującą w mocy ww. decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. z dnia
[...] r.
Pismem z dnia 9 sierpnia 2018 r. skarżący wystąpił do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. ostatecznej decyzji z dnia [...] r.
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że decyzja, której stwierdzenia nieważności się domaga, została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Na rażące naruszenie prawa, wskazuje pominięcie przeprowadzenia nowego postępowania dowodowego przez organ I instancji. W przekonaniu strony, w świetle ww. wyroku WSA z dnia 18 lipca 2017 r., organ odwoławczy miał obowiązek przekazać sprawę organowi I instancji w celu przeprowadzenia na nowo postępowania dowodowego, albo też w celu dokonania oceny materiału dowodowego zgodnie z "instrukcją" sądu zawartą w uzasadnieniu ww. wyroku. Taki stan rzeczy prowadzi do uznania, że decyzja z dnia [...] r. została wydana w oparciu o ten sam materiał dowodowy i stan faktyczny co decyzja, którą uchylił sąd administracyjny, ponieważ decyzja ta utrzymuje w mocy w całości decyzję organu I instancji, która już uprzednio została przez sąd uznana za wadliwą.
Ponadto rażące naruszenie prawa - w ocenie skarżącego - nastąpiło w wyniku braku doręczenia decyzji pełnomocnikowi umocowanemu do jego reprezentowania w sprawie podatku dochodowego za 2011 r.
We wniosku, skarżący wniósł również o wstrzymanie wykonania ww. decyzji ostatecznej wskazując, że jest ono uzasadnione ze względu na jego interes prawny i materialny.
Oceniając wniosek w zakresie wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej Dyrektor Izby Administracji Skarbowej nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia i wskazanym na wstępie postanowieniem z dnia [...] r. odmówił wstrzymania wykonania decyzji tego organu z dnia [...] r.
W zażaleniu na to postanowienie skarżący wnosząc o jego uchylenie w całości, wyjaśnił, że pełnomocnik strony w dniu 12 września 2018 r. wystąpił do organu z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi dokonując jednocześnie czynności, tj. wniesienia skargi na decyzję tego organu z dnia