Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.), Sędzia WSA Bolesław Stachura, Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Radomska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 29 listopada 2018 r. sprawy ze skargi Z.N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 22 czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od kwietnia do września 2009 r. oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. określił Z. N. (dalej: Skarżący), prowadzącemu działalność gospodarczą m.in. w zakresie handlu hurtowego i detalicznego paliwami, zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za:
- kwiecień 2009 r. w wysokości [...] zł;
- maj 2009 r. w wysokości [...] zł;
- czerwiec 2009 r. w wysokości [...] zł;
- lipiec 2009 r. w wysokości [...] zł;
- sierpień 2009 r. w wysokości [...] zł;
- wrzesień 2009 r. w wysokości [...] zł oraz kwotę podatku należnego podlegającego wpłacie na rachunek urzędu skarbowego o którym mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za:
- maj 2009 r. w wysokości [...] zł,
- czerwiec 2009 r. w wysokości [...] zł,
- lipiec 2009 r. w wysokości [...] zł.
W odwołaniu z dnia [...] r. uzupełnionym pismami z dnia [...]., [...]., [...] r. Skarżący zarzucił naruszenie przepisów postępowania oraz prawa materialnego, tj.:
- art. 120 ustawy z dnia [...] r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 208 r. poz. 800 ze zm., dalej: "O.p."), poprzez niezgodne z prawem zastosowanie przepisów prawa materialnego, w tym art. 108 ustawy z dnia [...] r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "u.p.t.u.") w sytuacji, gdy czynności opisane w decyzji zostały rzeczywiście dokonane i nie może być mowy o wystawianiu pustych faktur,
- art. 121 O.p., poprzez prowadzenie postępowania i wydanie orzeczenia w sposób podważający zaufanie do organów podatkowych i rozstrzygnięcie materialno - prawnych wątpliwości na niekorzyść Skarżącego,
- art. 122 w związku z art. 187 O.p., poprzez uwzględnienie w całym postępowaniu tylko tych faktów i dowodów, które były organowi wygodne oraz poprzez niepodjęcie wszystkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz niezebranie całego materiału dowodowego, a także błędną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego. Organ nie przesłuchał kluczowych dla sprawy świadków: J. K., [...] i kierowców wożących olej opałowy, zatem materiał dowodowy jest niekompletny,
- art. 180 § 1 O.p., poprzez nieuwzględnienie jako dowodów oświadczeń [...] z dnia 2. i [...] r. i A. K. - kierowcy z firmy [...] oraz poprzez odmowę przeprowadzenia dowodu z przesłuchania kierowców wożących olej opałowy, o co wniesiono we wniosku dowodowym Skarżącego z dnia [...] r.,
- art. 188 O.p., poprzez odmowę przeprowadzenia dowodów i przesłuchania świadków: [...], J. K. i kierowców wożących olej opałowy z [...] z W.,
- art. 191 O.p., poprzez całkowicie dowolną, a nie swobodną ocenę zebranego materiału dowodowego,
- art. 210 § 1 pkt 5 i 6 oraz § 4 O.p., poprzez rażąco wadliwe rozstrzygnięcie i uzasadnienie decyzji, w tym poprzez wybiórcze dobieranie dowodów dla potwierdzenia własnych tez świadczących przeciwko Skarżącemu oraz przepisów prawa materialnego:
- art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, poprzez skierowanie decyzji do pomiotu niebędącego wewnątrzwspólnotowym nabywcą i obciążenie nienależnym podatkiem od towarów i usług,