Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marian Jaździński, Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski (spr.),, Sędzia WSA Alicja Polańska, Protokolant Joanna Marska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 lutego 2009 r. sprawy ze skargi "K" Spółki z o.o. z siedzibą [...] na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej wydaną z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów podatkowych oddala skargę
"K" Sp. z o.o. z siedzibą w Sz. w dniu [...]r. wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku Spółka wskazała, iż "posiada i zamierza nabyć nieruchomość gruntową", i że na gruncie tym "wybuduje budynki, budowle wraz z towarzyszącą infrastrukturą. W przyszłości grunt i nieruchomości budynkowe będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych, oddane do używania i przeznaczone na wynajem/dzierżawę". Według oświadczenia Spółki, przed oddaniem środka trwałego do używania będzie ona ponosić wydatki na podatek od nieruchomości od posiadanego gruntu.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka sformułowała pytanie: "W którym momencie wydatki na podatek od nieruchomości ponoszone w okresie przed oddaniem gruntu i środków trwałych do używania (i przed uzyskiwaniem przychodów z najmu/dzierżawy) jest kosztem uzyskania przychodów Spółki".
Zdaniem Spółki, ponoszone wydatki na zapłatę podatku od nieruchomości stanowią pośredni koszt uzyskania przychodów, który potrącany jest w dacie jego poniesienia.
Uzasadniając swoje stanowisko, Spółka wskazała, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.), w art. 15 ust. 4-4e wprowadza podział kosztów uzyskania przychodów na pośrednio i bezpośrednio związane z przychodami, które zróżnicowane są również co do daty ich potrącalności (rozliczenia).
Spółka uznała, że podatek od nieruchomości stanowi tzw. ogólny koszt zarządu w rozumieniu art. 16 g ust. 3 powołanej ustawy. Wydatek ten stanowi koszt stały związany z ogólną działalnością Spółki, i aczkolwiek nie można go przypisać do określonego przychodu, to w sposób pośredni przyczynia się do jego wygenerowania. Prezentując swoje stanowisko w sprawie i powołując się w tym zakresie na doktrynę prawa podatkowego, Spółka uzasadniła przyczyny, dla których według niej podatek od nieruchomości nie może być uznany za element wartości początkowej środka trwałego (gruntu i budynku wybudowanego na tym gruncie), prowadząc rozważania na temat definicji ceny nabycia oraz kosztów wytworzenia środka trwałego (art. 16g ust. 1 i 3 u.p.d.o.p.).
Ponadto Spółka wskazała na charakter podatku od nieruchomości jako daniny publiczno-prawnej związanej z posiadanym gruntem, podkreślając obowiązek jego zapłaty niezależnie od etapu prowadzonej inwestycji. W szczególności Spółka wyjaśniła, że byłaby zobligowana do uiszczania tego podatku nawet w sytuacji, gdyby grunt i wznoszone na nim nieruchomości budynkowe nie były w ogóle przez nią wykorzystywane.
W konkluzji swego stanowiska Spółka uznała, iż wobec uzasadnionego braku możliwości uznania podatku od nieruchomości za element wartości początkowej środka trwałego, wydatki ponoszone na jego zapłatę stanowią koszt uzyskania przychodów, potrącalny na zasadach ogólnych, wynikających z art. 15 ust. 4 - 4e u.p.d.o.p.