Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Polańska, Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka,, Sędzia WSA Anna Sokołowska (spr.), Protokolant Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 marca 2011 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2006 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] nr [...], II. stwierdza, ze zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Skarżącego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] Nr [...] w sprawie określenia J.K. wysokości zobowiązania w podatku od środków transportowych za 2006 r. w kwocie [...].
Rozstrzygnięcie powyższe wydane zostało w następującym stanie faktycznym sprawy:
Prezydent Miasta S. - na podstawie art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 47 § 3 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 8, art. 9 i art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.) oraz uchwały z dnia 21 listopada 2005 r. Nr XLVI/886/05 Rady Miasta Szczecina w sprawie podatku od środków transportowych, wydał wobec J.K. decyzję, w uzasadnieniu której wskazał, że podatek od środków transportowych ciąży na osobach fizycznych jak i jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, a będących właścicielami środków transportowych. Podatek ten płatny jest w wyniku samoobliczenia podatnika, a więc bez wezwania, w terminach ustawowych, tj. do 15 lutego i 15 września każdego roku. Wobec nieuiszczenia przez podatnika ww. podatku, organ opodatkował "samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 9 ton a poniżej 12 ton" o numerze rejestracyjnym [...] i określił J.K. zobowiązanie podatkowe w kwocie [...].
Pismem z dnia 28 stycznia 2010 r. J.K. wniósł odwołanie, w którym zakwestionował zasadność obciążenia go tym podatkiem. Wskazał, że będący przedmiotem opodatkowania pojazd był w posiadaniu spółki cywilnej "L", której wspólnikami byli M.L. i podatnik. Z uwagi na to, że pojazd był stary, awaryjny i wymagał ciągłych napraw, Spółka w 1999 r. zezłomowała go. Następnie, we wrześniu 2001 r. Spółka została przekształcona w spółkę jawną, a w czerwcu 2002 r. zakończyła działalność i została wyrejestrowana. Podatnik oświadczył, że od tej daty nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Dodał, że w Spółce prowadzeniem i przechowywaniem całości dokumentacji związanej z działalnością gospodarczą, w tym dokumentacją pojazdów, zajmował się M.L., który "zmarł trzy lata temu". Podatnik nie posiada wiedzy, gdzie obecnie znajdują się dokumenty Spółki, ani też dokumentacja związana z likwidacją opodatkowanego pojazdu. Pomimo likwidacji pojazdu, podatnik dopiero z decyzji organu I instancji dowiedział się o jego niewyrejestrowaniu. W związku z tym, wystąpił do właściwego organu z takim wnioskiem ze skutkiem na koniec 1999 r. Jednocześnie podatnik podniósł, że decyzja organu I instancji jest wadliwa w zakresie ustalenia wysokości podatku, gdyż zastosowano błędną stawkę podatku, bowiem rzeczywista masa całkowita pojazdu wraz z ładunkiem nie przekraczała 5,5 tony.
W toku postępowania odwoławczego Kolegium wystąpiło do Urzędu Miasta S. o wydanie odpisu dowodu rejestracyjnego i karty ww. pojazdu oraz ewentualnej decyzji o jego wyrejestrowaniu. W odpowiedzi, organ przesłał kopię pism wewnętrznych, kierowanych z Biura Obsługi Interesantów do Wydziału Podatków, Opłat i Egzekucji Urzędu Miasta S., z których wynika, że organ podatkowy I instancji nie posiada żądanych dokumentów, ponieważ znajdują się one w posiadaniu właściciela pojazdu - J.K. Co do karty pojazdu, wskazano, że wydawane one były dopiero od 1 lipca 1999 r., a wskazany pojazd został po raz pierwszy zarejestrowany w kraju w dniu 9 marca 1994 r., dlatego brak jest tego dokumentu. Jednocześnie z pism tych wynika, że prowadzone jest postępowanie wyjaśniające w sprawie wyrejestrowania wskazanego pojazdu i, że w przypadku wydania decyzji pozytywnej, jego wyrejestrowanie nastąpi z dniem wydania decyzji, a nie jak żąda strona ze skutkiem ex tunc.