Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka,, Sędzia WSA Alicja Polańska, Protokolant Anna Kalisiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi R.L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji w części dotyczącej długu celnego i odsetek oraz odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w części określenia podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług oddala skargę.
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy swoją decyzję Nr [...] z dnia [...]r., odmawiającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...]r. Nr [...].
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, iż ww. decyzją z [...]r. Naczelnik Urzędu Celnego stwierdził, że 23 marca 2003 r. powstał dług celny oraz obowiązek zapłaty należnego podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług w związku z usunięciem spod dozoru celnego towaru w postaci samochodu osobowego marki I B o numerze nadwozia [...], który był objęty wspólną procedurą tranzytową w holenderskim urzędzie celnym na podstawie zgłoszenia celnego T2 nr [...] z [...] r. Towar ten, wprowadzony na polski obszar celny przez przejście graniczne w K i zarejestrowany w ewidencji pod pozycją [...] z [...]r., nie został przedstawiony w urzędzie celnym przeznaczenia.
Za osoby dłużników uznano: firmę E - głównego zobowiązanego oraz R L, który - jak wynikało ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego - był przewoźnikiem towaru i deklarowanym w polu 8 zgłoszenia celnego jego odbiorcą.
W dniu 23 kwietnia 2009 r. R L złożył wniosek o stwierdzenie nieważności wyżej wymienionej ostatecznej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w sprawie długu celnego oraz podatku akcyzowego i od towarów i usług, a ww. decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Celnej odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności w części dotyczącej długu celnego i odsetek od długu celnego oraz odmówił stwierdzenia nieważności w części dotyczącej określenia zobowiązania w podatku akcyzowym oraz w podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał - w części dotyczącej długu celnego - iż nie jest możliwe wszczęcie i przeprowadzenie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ze względu na upływ trzyletniego terminu do wszczęcia postępowania, o którym mowa w art. 2652 pkt 1 Kodeksu celnego, natomiast w części dotyczącej podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług (VAT) - nie stwierdził zaistnienia jakichkolwiek przesłanek określonych w art. 247 Ordynacji podatkowej, pozwalających na stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej.
W odwołaniu od powyższej decyzji R L, nie zgadzając się z rozstrzygnięciem organu, wskazał, iż w dniu 18 marca 2003 r., tj. w dniu złożenia zgłoszenia celnego dotyczącego sprowadzonego samochodu osobowego marki I B o wyżej wskazanym numerze nadwozia, odnośnie którego została wydana decyzja z dnia [...] r., nie przebywał na terytorium Polski, będąc w tym czasie na Litwie, o czym świadczą dokumenty z miejsca zatrudnienia (lista obecności w pracy), zaświadczenie z funduszu ubezpieczeń społecznych "S" oraz paszport - kopie tych dokumentów dołączył do odwołania. Skarżący podniósł także, że umowa sprzedaży samochodu załączona do zgłoszenia celnego z dnia [...]`r. została sfałszowana - podrobiono jego podpis, podano nie jego imię, a ponadto wskazał, że samochód o tym numerze nadwozia nie istnieje.