Sprawa ze skargi na decyzję Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek za okresy od marca do maja 2020 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Sokołowska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Dziel, Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.) po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym w dniu 26 października 2022 r. sprawy ze skargi P. w R. S. z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. na decyzję Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych/ZUS z dnia [...] maja 2022 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zwolnienia z opłacenia należności z tytułu składek za okresy od marca do maja 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

"P. " Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. (dalej "Strona", "Spółka", "Skarżąca") wniosła skargę na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej "Organ") z 4 maja 2022 r.

nr [...] utrzymującą w mocy decyzję tego Organu z 5 kwietnia 2022 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji z 2 czerwca 2020 r.

nr [...].

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

Na skutek złożonego przez Stronę wniosku RDZ z 22 kwietnia 2020 r. o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek za marzec-maj 2020 r., decyzjąz 2 czerwca 2020 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 31zq ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, ze zm., dalej: "uCOVID-19"), Organ odmówił Stronie prawa do zwolnienia z opłacenia należnościz tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od marca 2020 do maja 2020 r. W uzasadnieniu decyzji Organ przywołał treść art. 31zo ust. 1a uCOVID-19 oraz stwierdził, że ze zwolnienia ze składek nie korzystają firmy, które znajdują się w trudnej sytuacji w grudniu 2019 r., co wynika z regulacji UE. Decyzja została doręczona Stronie 4 czerwca 2020 r.

W dniu 11 lutego 2022 r. Spółka złożyła wniosek z 31 stycznia 2021 r.

o stwierdzenie nieważności decyzji Organu z 2 czerwca 2020 r. w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 735 z późn. zm.; dalej "K.p.a."). Decyzją z dnia 5 kwietnia 2022 r. Organ odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 2 czerwca 2020 r.

Pismem z 21 kwietnia 2022 r. (wpływ do Organu 25 kwietnia 2022 r.) Strona wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej stwierdzenia nieważności decyzji z 2 czerwca 2020 r. Decyzją z 4 maja 2022 r. Organ utrzymał w mocy decyzję z 5 kwietnia 2022 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji z 2 czerwca 2020 r. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Organ wskazał, że decyzją z 2 czerwca 2020 r. odmówiono Stronie zwolnienia z obowiązku opłacenia składek za miesiące marzec-maj 2020r. Podstawę odmowy stanowiła okoliczność pozostawania przez wnioskodawcę w trudnej sytuacji już w grudniu 2019 r., co stanowiło przesłankę negatywną do zwolnienia ze składek w trybie art. 31 zo ust. 1a uCOVID-19. Decyzja zawiera rozstrzygnięcie zgodne ze stanem obowiązującym w dacie jej wydania, co również w ocenie Strony jest bezsporne. Decyzja ta została doręczona Stronie 4 czerwca 2020 r. i stała się prawomocna 5 lipca 2020 r.

Do 25 listopada 2020 r. nie podjęła żadnych działań zmierzających do zmiany wówczas już prawomocnego rozstrzygnięcia. W tym stanie rzeczy - zdaniem Organu - prawa Spółki nie zostały w żaden sposób przez Organ naruszone. Strona została odpowiednio pouczona o przysługujących jej środkach odwoławczych i miała możliwość skorzystania z tego prawa.

Strona 1/5