Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.) Asesor WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka Protokolant Karolina Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2006 r. sprawy ze skargi K.Z. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej o d d a l a skargę
Dyrektor Izby Celnej w S. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 z 2000r., poz. 1071 ze zm.), art. 87 ust. 1, art. 92 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 06.09.2001r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 204 z 2004r., poz. 2088 ze zm.) w związku z §4, §5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001r. w sprawie uiszczania przez przedsiębiorców opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 150 z 2001r., poz.1684 ze zm.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. nr [...] z dnia [...] r. nakładającą na K.Z. karę pieniężną w wysokości [...] zł za nieuiszczenie opłaty za przejazd po drogach krajowych.
Decyzję oparto o ustalenia kontroli sprowadzające się do tego, że w dniu [...] r. na drodze krajowej Nr [...] na wysokości miejscowości D., funkcjonariusz celny dokonał kontroli samochodu ciężarowego marki [...] o nr rejestracyjnym [...] oraz przyczepy samochodowej POW 1800 o nr rejestracyjnym [...]. W toku kontroli kierowca pojazdu K.Z. nie przedstawił dokumentu potwierdzającego wniesienie opłaty za przejazd po drogach krajowych zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 06.09.2001r. o transporcie drogowym.
W polu "nazwa przedsiębiorstwa" zostało wskazane: transport prywatny, w polu "imię i nazwisko właściciela pojazdu": S.M.. M.S. oświadczył, że K.Z. nie jest pracownikiem jego firmy, a jedynie użyczył mu samochód marki [...] o nr rejestracyjnym [...].
Naczelnik Urzędu Celnego w S. decyzją nr [...] z dnia [...] r. nałożył na M.S., prowadzącego działalność w ramach Firmy Handlowo-Usługowej A, karę pieniężną w wysokości [...] zł za nieuiszczenie opłaty za przejazd po drogach krajowych.
Decyzją nr [...] z dnia [...] r. Dyrektor Izby celnej w S. uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Postanowieniem z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego w S. rozszerzył postępowanie wobec K.Z..
W trakcie postępowania K.Z. podniósł, że w dniu 14.06.2004r. dokonał przewozu swoich rzeczy pojazdem marki [...] o nr rejestracyjnym [...]. Pojazd ten został użyczony przez M.S..
Na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 06.09.2001r. o transporcie drogowym, Naczelnik Urzędu Celnego w Szczecinie decyzją nr [...] z dnia [...] r. nałożył na K.Z. karę pieniężną w wysokości [...] zł za nieuiszczenie opłaty za przejazd po drogach krajowych wymaganej stosownie do art. 42 ust. 1 w związku z art. 42a oraz umorzył postępowanie wobec M.S., prowadzącego działalność w ramach Firmy Handlowo Usługowej A jako bezprzedmiotowe.
W odwołaniu od tej decyzji K.Z. wskazał, iż jako osoba pragnąca jedynie przewieźć swoje rzeczy na odcinku 15 km i nie mająca styczności z transportem drogowym, nie ma wiedzy, że jest zobowiązany do uiszczenia opłaty za przewóz po drogach krajowych.
Następnie wskazał, iż w Informacji Celnej Izby Celnej w S. funkcjonariusz celny poinformował go, że jako osoba fizyczna nie ma obowiązku wykupywania kart opłat, którą to informację dot. braku obowiązku uiszczania opłaty za przejazd po drogach krajowych uzyskał drogą telefoniczną.