Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.), Sędzia WSA Bolesław Stachura po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 października 2022 r. sprawy ze skargi M. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] lutego 2022 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za I,III,IV,VI,VIII,X i XII 2017 r. , III,IV,VI,VIII, X i XII 2018 r. oraz IV, V i IX 2019 r. oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z 2 lutego 2022 r., nr 3201-IOV2.4103.48.2021.13 IOV2.42.4103.65.2021.B, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej: "organ odwoławczy") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. (dalej: "organ I instancji") z 6 sierpnia 2021 r., nr 3214-SPV.4103.24.2020.MTH,3214-SPV.4103.3.2020, sprostowaną postanowieniem z 10 listopada 2021 r., określającą M. R. (zw. dalej: "podatnikiem" bądź "skarżącym") kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za: • styczeń, marzec, kwiecień czerwiec, sierpień październik, grudzień 2017 r.,
• marzec, kwiecień, czerwiec, sierpień, październik, grudzień 2018 r.,
• kwiecień, maj, wrzesień 2019 r.
Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym:
W okresie 24 stycznia - 29 maja 2020 r. organ I instancji przeprowadził wobec podatnika kontrolę podatkową w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2017 r. do września 2019 r. W toku kontroli ustalono, że podatnik sprzedał w tym okresie 32 nieruchomości które wyodrębnił z działki nr 11, uzyskując z tego tytułu przychody w wysokości: [...] zł w 2017 r., [...] zł w 2018 r., [...] zł w 2019 r.
Organ I instancji uznał, że w tym zakresie podatnik prowadził działalność gospodarczą. Nie zgłosił jednak tej działalności i nie opodatkował tej sprzedaży podatkiem od towarów i usług (VAT). Organ I instancji stwierdził zatem, że podatnik zaniżył wartość tego podatku o: [...] zł w 2017 r., [...] zł w 2018 r., [...] zł w 2019 r.
Organ I instancji ustalił, że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabyć towarów i usług w wysokości [...] zł.
Podatnik nie prowadził żadnej dokumentacji dla VAT, nie wystawiał faktur i nie złożył deklaracji dla tego podatku. Po zakończonej kontroli podatkowej, tj. 18 czerwca 2020 r., podatnik złożył deklaracje VAT-7, w których uwzględnił w całości ustalenia kontroli. Nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.
22 lipca 2020 r., podatnik złożył korekty do tych deklaracji, wykazując w nich wartości zerowe. Nie wyjaśnił jednak powodu ich złożenia.
W rezultacie, organ I instancji wszczął wobec podatnika postępowanie podatkowe, włączając do niego materiał dowodowy zgromadzony w trakcie kontroli podatkowej.
Organ I instancji ustalił, że gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzi m.in. działka nr 11, podatnik nabył:
• w drodze spadku po zmarłym ojcu L. R. wraz z matką M. R. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w S. , sygn. akt I Ns [...],
• w formie darowizny w 1999 r. od matki, jej udział w prawie własności nieruchomości na postawie aktu notarialnego Repertorium A nr [...].
Przed nabyciem gospodarstwa podatnik pomagał rodzicom w jego prowadzeniu. Po jego nabyciu, prowadził je samodzielnie jako rolnik ryczałtowy, który korzysta ze zwolnienia z VAT. Podatnik podjął decyzję tylko o sprzedaży działki nr 11, zaś pozostałymi nadal gospodaruje i wchodzą one w skład gospodarstwa rolnego.
Organ I instancji uznał, że w stosunku do działki nr 11, podatnik podjął szereg działań, które zmierzały do jej przekształcenia i sprzedaży. Na podstawie aktów notarialnych zgromadzonych w sprawie organ ustalił, że w latach 2017-02019 podatnik sprzedał 32 nieruchomości, które wyodrębnił z działki nr 11. Organ I instancji przyjął, że podatnik działał w charakterze podatnika VAT, który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży nieruchomości. Tym samym stwierdził, że powinien on zapłacić VAT od spornych transakcji. Przy tym, dowody, które znajdują się w aktach sprawy, tj.: akty notarialne, faktury, wyjaśnienia podatnika i świadków oraz pisma z innych instytucji, pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania. Organ odstąpił więc od jej określenia w drodze szacowania.