Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska, Sędzia WSA Elżbieta Woźniak (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 lipca 2018 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi W. B. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 27 marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.
Sygn. akt I SA/Sz [...]
U Z A S A D N I E N I E
Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. P. prowadzi postępowanie egzekucyjne wobec W. B. (skarżącego) na podstawie własnych tytułów wykonawczych o numerach [...] i [...]
W toku tego postępowania, organ egzekucyjny podjął egzekucję z ułamkowej części nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w miejscowości B., gmina K. P. KW nr [...], numery działek: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...].
Po upływie terminu określonego w wezwaniu zobowiązanego do zapłaty dochodzonych należności, organ egzekucyjny przystąpił do etapu opisu i oszacowania wartości zajętej nieruchomości. Operat szacunkowy nieruchomości sporządził rzeczoznawca majątkowy G. R. w dniu [...] r. Termin opisu i oszacowania wartości organ egzekucyjny wyznaczył na dzień
[...] r.
W dniu [...] r. o wyznaczonej godzinie organ egzekucyjny dokonał opisu i oszacowania nieruchomości sporządzając protokół opisu i oszacowania.
Przy czynności opisu i oszacowania nie uczestniczył żaden z zawiadomionych uczestników postępowania. Odpis protokołu z opisu i oszacowania doręczono skarżącemu.
Pismem z dnia [...] r. skarżący - reprezentowany przez doradcę podatkowego - złożył zarzuty do opisu i oszacowania wartości nieruchomości, kwestionując punkt VII protokołu, odnoszący się do określenia wartości nieruchomości. Zarzucił, że oszacowanie było nierzetelne i niefachowe, znacznie poniżej wartości rynkowej. Wskazał, że rzeczoznawca postąpił wbrew przyjętym zasadom wyceny rynkowej, a dokonana wycena nie jest wyceną oszacowania na zasadach wartości rynkowych, wynikających z zawartych na rynku umów sprzedaży.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. P., postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] uznał za nieuzasadnione zgłoszone zarzuty do opisu i oszacowania wartości nieruchomości.
W zażaleniu z dnia [...] r. skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego jak i przepisów art. 120, art. 121 i art. 122 w związku z art. 180, art. 187 § 1, art. 191 oraz art. 123 § 1 i art. 200 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) - dalej: "o.p.".
W uzasadnieniu wskazał, że biegły nie zbadał zawieranych transakcji i nie przeprowadził analizy cen nieruchomości położonych na [...]. Zdaniem skarżącego dokonany szacunek odbiega znacząco nawet od wartości rynkowej dla gruntów rolnych, wykazywanych w transakcjach kupna sprzedaży. Kończąc wskazał, iż strona zastrzega sobie prawo do złożenia w toku postępowania zażaleniowego drugiej opinii biegłego dotyczącej oszacowania wartości rynkowej nieruchomości.
W odpowiedzi na wezwanie organu, skarżący wyjaśnił, że nie występował do organizacji zawodowej rzeczoznawców z wnioskiem o dokonanie oceny kwestionowanego operatu.
Następnie za pismem z dnia [...] r. skarżący przekazał 11 aktów notarialnych tj.: nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], w których cena 1 m2 gruntu kształtowała się na poziomie [...] zł. Przekazał także operaty szacunkowe: z dnia [...] r. dot. działki nr [...], [...], z dnia [...] r. dot. działki nr [...], z dnia [...] r. dot. działki nr [...]. Zdaniem skarżącego dowody te jednoznacznie potwierdzają, iż kwestionowany operat jest wadliwy. Ustalenie wartości rynkowej na poziomie ok. [...] zł za 1 m2 gruntów znacznie odbiega od wartości rynkowej, gdyż nie uwzględnia zawieranych transakcji sprzedaży, jakie wynikają z przekazanych dowodów.