Nadto, za zasadny należy uznać zarzut skarżącej, braku podstaw prawnych do wydania rozstrzygnięcia przez organ I instancji w zakresie odmowy rozłożenia na raty odsetek od należności głównej. Przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.) dotyczące opłaty planistycznej nie dają podstawy do orzekania w przedmiocie terminu do uiszczenia opłaty ani też o obowiązku zapłaty odsetek ustawowych w razie naruszenia tego terminu. Tym samym stwierdzić należało, że rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 decyzji organu I instancji nie znajduje odzwierciedlenia w przepisach ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zaś brak rozstrzygnięcia w tym przedmiocie przez organ II instancji stanowi naruszenie zasady dwuinstancyjności postępowania. Naruszenie przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie które poprzestało jedynie na przywołaniu art. 67 a §1 O.p. w podstawie prawnej swojego rozstrzygnięcia, zasady dwuinstancyjności postępowania, stanowi w ocenie Sądu wystarczającą przesłankę uchylenia zaskarżonej decyzji.
Sąd dopatrzył się również naruszenia przepisu art. 200 § 1 O.p., który zawiera konkretyzację normy ujętej w art. 123 O.p. i stanowi procesową gwarancję realizacji uprawnień strony postępowania podatkowego w zakresie jej pełnego udziału w tym postępowaniu. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z uwagi na brak kontradyktoryjności postępowania podatkowego, każda wypowiedź strony w sprawie może przyczynić się do realizacji zasady zupełności postępowania, o której mowa w art. 122 i art. 187 § 1 O.p. i że art. 200 § 1 O.p. jest swoistym prawem strony "do ostatniego słowa", przez co należy rozumieć nie tylko prawo do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, lecz również do ustosunkowania się co do zgłoszonych żądań przez inne strony. Prawo to dotyczy zatem jednego z bardzo ważkich uprawnień podatnika uczestniczącego w postępowaniu podatkowym w charakterze strony - prawa do zajęcia stanowiska w postępowaniu dowodowym i możliwości obrony swych racji w ostatniej fazie postępowania podatkowego, tuż przed wydaniem decyzji przez organ podatkowy. Zawiadomienie strony o przysługującym jej prawie wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego stanowi dla niej informację, że postępowanie dowodowe zostało w sprawie zakończone. Wypowiedzenie się zaś w kwestii tego materiału, które z oczywistych względów winno być poprzedzone zapoznaniem się z nim, umożliwia stronie kontrolę poczynionych ustaleń i stwarza jej często ostatnią możliwość wnioskowania o jego ewentualne poszerzenie. Dzięki uprawnieniu płynącemu z komentowanego przepisu, strona ma realną możliwość zweryfikowania akt sprawy pod kątem całości, zupełności i kompletności materiału dowodowego.
Odnośnie zarzutu podniesionego dopiero na etapie skargi sądowoadministracyjnej, tj. nieprawidłowego określenia adresata decyzji wydanej przez Prezydenta Miasta z dnia 10 sierpnia 2012 r., Sąd wskazuje, że powinien on być podniesiony przed organami podatkowymi, a nie w postępowaniu sądowym, gdyż sąd administracyjny nie zastępuje organów podatkowych w czynieniu ustaleń faktycznych, lecz kontroluje legalność rozstrzygnięć tych organów.
Reasumując, Sąd zauważa, że organ naruszył przepisy postępowania a przede wszystkim zasadę prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych oraz zasadę swobodnej oceny dowodów, pominąwszy całokształt sytuacji, w której w chwili wydawania decyzji znajdowała się skarżąca Spółka, także w aspekcie rzetelności w wypełnianiu wcześniejszych zobowiązań wobec Państwa. Organ powinien też uzasadnić, dlaczego odmówił rozłożenia zaległości na raty, i odnieść się w tym zakresie do konkretnej sytuacji majątkowej skarżącej Spółki. Organ nie rozpatrzył wniosku w kontekście art. 67a § 1 O.p. z uwzględnieniem art. 67 b O.p.
Wyczerpana zatem została przesłanka uchylenia zaskarżonej decyzji w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. związana ze stwierdzeniem naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Ponownie rozpatrując odwołanie strony od decyzji organu I instancji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Koszalinie rozważy zasadność tego żądania w kontekście art. 67a O.p. w związku z art. 67 b §1 O.p. a następnie podejmie decyzję w ramach uznania administracyjnego. W szczególności organ ten omówi i rozważy zdarzenia wskazywane przez stronę jako przyczyny uniemożliwiające jej zapłatę jednorazową opłaty planistycznej objętej wnioskiem o rozłożenie na raty oraz oceni zasadność żądania skarżącej w kontekście jej aktualnej sytuacji finansowej.