W ocenie sądu nie bez znaczenia pozostaje także i okoliczność, że do powstania zaległości w podatku od nieruchomości doszło w wyniku ujawnienia do opodatkowania budynku znajdującego się na działce podatnika. Umorzenie zaległości zatem w konsekwencji promowałoby podatników, którzy czerpiąc dochody z najmu mieszkań we własnym domu nie ujawniają budynków do opodatkowania podatkiem od nieruchomości przez co ponoszą mniejsze koszty aniżeli podatnicy, którzy zgłaszają przedmioty opodatkowania zgodnie ze stanem faktycznym.
W konsekwencji zatem wskazać należy, że ocena organów o braku wystąpienia przesłanek do umorzenia wnioskowanej do umorzenia zaległości podatkowej w kwocie [...]zł w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły jest prawidłowa, nie nosi cech dowolności i mieści się w granicach przedstawionego powyżej uznania administracyjnego.
Podkreślić należy, że zebrany w sprawie materiał dowodowy, w skład którego wchodziły dokumenty zgromadzone przez organ podatkowy i informacje dostarczone przez wnioskodawcę, pozwalał na podjęcie ostatecznego rozstrzygnięcia. Organy rozpoznając przedmiotową sprawę bazowały na informacjach wskazywanych przez stroną. Znamiennym jest fakt, że w zależności od treści rozstrzygnięć organów podatnik podawał odmienne dane mające wpływ na jego sytuację majątkową.
Treść decyzji organów obu instancji wskazuje na to, że organy podatkowe obu instancji poddały analizie i ocenie całość materiału dowodowego z punktu widzenia zaistnienia przesłanek ważnego interesu podatnika i interesu publicznego. Natomiast postępowanie prowadzone w było sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. W konsekwencji zatem nie zasługują na uwzględnienie zarzuty naruszenia prawa procesowego, podkreślić w tym miejscu należy, że w rozpoznawanej sprawie nie znajdują zastosowania wymienione w piśmie pełnomocnika z dnia 3 sierpnia 2020 r. przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a przepisy Ordynacji podatkowej. Stan faktyczny i prawny sprawy zostały ustalone zgodnie z wymogami zawartymi w Ordynacji podatkowej, a w szczególności w art. 122, 180, 187, 188 oraz 191 O.p., zaś dokonana przez organ ocena materiału dowodowego nie wykraczała poza ramy swobodnej oceny dowodów i jako taka korzysta z ochrony przewidzianej w art. 191 O.p., zgodnie z którym organ podatkowy ocenia na podstawie zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona. Oznacza to, że organ podatkowy w ocenie materiału dowodowego nie jest skrępowany żadnymi regułami dowodowymi, a ustaleń faktycznych dokonuje według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnie rozważonego materiału dowodowego. Dopóki granice swobodnej oceny dowodów nie zostaną przez organ orzekający przekroczone sąd nie ma podstaw do podważania dokonanych w ten sposób ustaleń. Tak też jest w niniejszej sprawie.
W sposób prawidłowy także organy zastosowały cytowane powyżej przepisy prawa materialnego uznając, że w realiach sprawy brak jest podstaw do zastosowania najdalej idącej ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych o jakiej mowa w art. 67a § 1 pkt O.p. w postaci umorzenia zaległości podatkowych w całości.
Mając powyżej przedstawione względy na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) oddalił skargę jako niezasadną.