Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska, Sędzia WSA Anna Sokołowska, Protokolant Lidia Maląg, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu oprocentowania od wpłaconej kwoty oddala skargę
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...]. o nr [...] po rozpoznaniu odwołania B.K. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...]. znak. [...] odmawiającej zwrotu oprocentowania od wpłaconej w dniu
[...]. kwoty [...]zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Dyrektor Izby Skarbowej przedstawił stan faktyczny w sprawie.
Podał, że w dniu [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w stosunku do B.K. decyzje wymiarowe znak:
- [...] w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003r.,
- [...] w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2004r.,
- [...] w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005r.,
- [...] w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006r.,
- [...] w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do kwietnia 2007r.
Powyższe decyzje skierowane zostały za pośrednictwem Poczty Polskiej do M.R., która osobiście je odebrała w dniu [...]r. Z wydanych decyzji wynikało, że podatnik jest zobowiązany do wpłaty kwoty [...] zł na poczet zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług. Po otrzymaniu upomnień B.K. w dniu [...]r. dokonał wpłaty [...] zł do kasy Urzędu Skarbowego. Pozostała kwota zaległości wraz z odsetkami za zwłokę, tj. kwota [...] zł została ściągnięta w dniu [...]r. w trybie egzekucyjnym.
Pismem z dnia [...]r., uzupełnionym pismem z dnia [...]r. B.K. wniósł na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 i pkt 5 oraz art. 248 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej o stwierdzenie nieważności ww. decyzji.
Dyrektor Izby Skarbowej decyzjami z dnia [...]r., znak: [...], [...], [...], [...], [...] odmówił stwierdzenia nieważności w/w decyzji. Następnie w wyniku rozpatrzenia odwołania strony, Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] r., znak: [...] utrzymał w mocy decyzję znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wymiarowych za poszczególne miesiące 2003r. Wymieniona decyzja ostateczna Dyrektora Izby Skarbowej została zaskarżona przez stronę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.
WSA w Szczecinie wyrokiem z dnia 22.07.2009r., sygn. akt I SA/Sz 330/09 uchylił decyzje Dyrektora Izby Skarbowej wydane w I oraz II instancji i wskazał, że decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...]r. nie zostały doręczone stronie, lecz M.R. - rzekomemu pełnomocnikowi. W tej sytuacji decyzje te, jako niedoręczone stronie, nie weszły do obrotu prawnego. Decyzja niedoręczona stronie jest bowiem decyzją nieistniejącą z prawnego punktu widzenia. Nie ma natomiast znaczenia prawnego okoliczność, że strona uzyskała informację o treści decyzji, jeżeli nie nastąpiło to drogą oficjalnego doręczenia. W konsekwencji podatnik nie mógł wnieść skutecznie odwołania od nieistniejących decyzji. Tym samym nie mógł w ogóle rozpocząć biegu termin, przewidziany wart. 223 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, do wniesienia odwołania, skoro odwołanie od decyzji wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej stronie, a takiego doręczenia w sprawie nie dokonano. W tej sytuacji złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności nieprawomocnych decyzji było niedopuszczalne. Nie można było bowiem wnieść środka zaskarżenia od decyzji nieistniejących, ani też niedoręczonych stronie.