Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska (spr.),, Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant Gabriela Porzezińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2008 r. oddala skargę.
T. S.A. z siedzibą Warszawie, reprezentowana przez doradcę podatkowego A. C., złożyła w dniu 7 października 2011 roku wniosek do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. o stwierdzenie nieważności decyzji Kolegium z dnia [...] roku znak:[...] , utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza Miast W. z dnia [...] roku znak: [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 rok.
We wniosku Spółka wskazała, że decyzja Kolegium z dnia [...] roku rażąco narusza art. 21 § 3 w związku z art. 207 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, z 2005 r., poz. 60 ze zm.), dalej w skrócie O.p., oraz art. 6 ust. 9 pkt 1 i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 grudnia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 95, z 2010 r., poz. 613 ze zm.) dalej w skrócie u.p.o.l., gdyż nie obejmuje, podobnie jak poprzedzająca ją decyzja organu I instancji, budek telefonicznych zadeklarowanych w jednej z dwóch, złożonych przez Spółkę, deklaracji podatkowych. Wobec powyższego Spółka uznała, że wydanie decyzji "częściowej", z pominięciem wszystkich obiektów budowlanych zadeklarowanych przez Spółkę do opodatkowania, stanowiło rażące naruszenie prawa, tj. przesłankę przewidzianą w art. 247 § 1pkt 3 O.p.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., decyzją z dnia [...] roku znak: [...] odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Kolegium z dnia [...] roku. Jak podało Kolegium decyzja ostateczna z dnia [...] r. dotyczyła opodatkowania gruntów, budynków związanych z działalnością gospodarczą oraz budowli, w tym linii kablowych. Postępowanie administracyjne nie obejmowało budek telefonicznych, gdyż jako przedmiot złożonej odrębnie deklaracji, mogły samodzielnie podlegać kontroli, a następnie odrębnemu wymiarowi podatku, ustalonego w odrębnej decyzji administracyjnej. Zdaniem Kolegium, decyzja, której dotyczyło żądanie stwierdzenia nieważności, nie jest dotknięta wadą rażącego naruszenia prawa, a rozstrzygnięcie dotyczące wymiaru podatku jest prawidłowe i zupełne.
Spółka złożyła odwołanie od decyzji Kolegium, wnosząc o jej uchylenie oraz uwzględnienie wniosku o stwierdzenie nieważności wskazanej decyzji Kolegium. W odwołaniu Spółka zarzuciła Kolegium rażące naruszenie prawa z argumentacją inną niż we wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej, a mianowicie naruszenie art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. poprzez dokonanie nieuprawnionej kwalifikacji podatkowej linii kablowej jako budowli, nieprzedstawienie dowodu, na potwierdzenie tych ustaleń, czym Kolegium naruszyło art. 122 i art. 187 § 1 O.p., tj. przepisy dotyczące zasad prowadzenia postępowania dowodowego. W ocenie Spółki interpretacja Kolegium dotycząca pojęcia "budowli" jest rażąco nieprawidłowa, gdyż pominięto przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 219, poz. 1864) i w tym zakresie Spółka powołała się na wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Lu 174/08. Ponadto Spółka uznała, że w decyzji Kolegium nie dokonało interpretacji pojęcia "obiektu budowlanego", co miało znaczenie przy kwalifikacji prawnej linii kablowych, na potrzeby podatku od nieruchomości.