Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Kowalewska, Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka,, Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.), Protokolant Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 marca 2010 r. sprawy ze skargi R. S. O. w likwidacji z siedzibą w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. i odmowy stwierdzenia nadpłaty w tym podatku oddala skargę
Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta S. określił "R" likwidacji z siedzibą w S. wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2004 rok w kwocie [...], przyjmując jako podstawę opodatkowania:
- budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 9.932,00 m-,
- grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 124.998,00 m-,
- budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości 219.400,00 m-,
- pozostałe budynki o powierzchni 111,00 m- oraz odmówił stwierdzenia istnienia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2004 rok.
Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że "R" w złożonej deklaracji na podatek od nieruchomości na 2004 rok zadeklarowała podatek od nieruchomości w kwocie [...] wykazując:
- grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 32.302,00 m-,
- budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 9.932,00,00 m-,
- budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości [...].
Następnie, w dniu 29 marca 2007 "R" złożyła korektę deklaracji wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku od nieruchomości za lata 2004-2006. Sporządzona przez podatnika korekta sprowadzała się do pomniejszenia powierzchni zadeklarowanych gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i wykazania:
- gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 26.242,00 m-,
- pozostałych gruntów o powierzchni 90.843,00 m-,
- budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 9.932,00 m-,
- pozostałych budynków o powierzchni 110,00 m-,
- budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości 219.400 zł.
W korekcie, "R" nie wykazała:
- części gruntów o pow. 1.853,00 m- stanowiących nieruchomość położoną przy ul. [...], w części zadrzewionej i zakrzewionej niezwiązanej z działalnością gospodarczą - na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych,
- części gruntów o pow. 6.060,00 m- stanowiących nieruchomość położoną przy ul. [...] jako wyłączonych z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych,
- części gruntów o pow. 810 m- i części budynku o pow. użytkowej 2.859,00 m- stanowiących nieruchomość położoną przy ul. [...], jako podlegających zwolnieniu na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 (zabytek).
Dalej, w uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że w toku prowadzonego postępowania podatkowego, "R" złożyła wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego w celu ustalenia istnienia dostępu do drogi publicznej działek o nr [...] położonych przy ul. [...] oraz względów technicznych związanych z zapewnieniem tym nieruchomościom dostępu do drogi publicznej oraz dowodu z przesłuchania w charakterze strony likwidatora "R" na okoliczność prób zapewnienia dostępu do działki [...] oraz warunków stawianych przez Gminę Miasto S. w tym zakresie, w szczególności co do możliwości ustanowienia służebności. Odmawiając przeprowadzenia wnioskowanych dowodów, na podstawie przepisu art. 188 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy wskazał, że ustalenie, czy z nieruchomości istnieje dostęp do drogi publicznej nie wymaga opinii biegłego, gdyż jest to określony stan faktyczny i do jego stwierdzenia nie potrzebna jest wiedza specjalistyczna, zaś analiza stanu faktycznego prowadzi do jednoznacznego wniosku, że działka nr [...] jest skomunikowana z drogą publiczną przez działkę nr [...], która - po pierwsze jest w posiadaniu strony, po drugie - graniczy z drogą publiczną, i po trzecie - nie ma trwałych przeszkód uniemożliwiających wjazd na nią z drogi publicznej. Tak więc, względy techniczne nie uniemożliwiają prowadzenie na tej nieruchomości działalności gospodarczej, a co najwyżej utrudniają wjazd niektórych pojazdów na działkę. Ponadto, dla wydania prawidłowej decyzji nie jest konieczne przeprowadzenie dowodu z przesłuchania strony, gdyż organ podatkowy nie analizuje, czy i jakie działania "R" a podejmuje, lecz jedynie stwierdza, że nie występuje sytuacja przewidziana ustawą o podatkach i opłatach lokalnych, nakazująca obniżenie podatku od nieruchomości w razie niemożności wykorzystywania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych.