Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w opłacie targowej wraz z odsetkami
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.), Sędzia WSA Ewa Wojtysiak, Protokolant sekretarz sądowy Anna Furtak-Biernat, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi D.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w opłacie targowej wraz z odsetkami I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, III. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz adwokat M. W.-K. kwotę [...] ([...]) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej D. A. z urzędu.

Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z [...] r. o nr [...] w sprawie odmowy umorzenia D. A. zaległości w opłacie targowej w kwocie [...] zł oraz proporcjonalnych odsetek w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że D. A. wnioskiem z dnia 23 stycznia 2014 r. zwróciła się z prośbą o umorzenie zaległości w opłacie targowej w łącznej wysokości [...] zł wraz z odsetkami w kwocie [...] zł. Wniosek swój podatniczka uzasadniła bardzo trudną sytuacją materialną i życiową spowodowaną posiadanym zadłużeniem oraz złymi wynikami w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wskazała także, że w 2006 r. skradziono jej samochód z towarem o łącznej wartości około [...] zł.

Prezydent Miasta K. odmówił umorzenia żądanej kwoty, wskazując, że brak ustawowych określonych w art. 67a Ordynacji podatkowej, tj. w życiu podatniczki nie zdarzyło się nic wyjątkowego ani nadzwyczajnego, co uniemożliwiło jej zapłacenie podatku.

Organ podatkowy pierwszej instancji ustalił, że podatniczka utrzymuje się do 2004 r. z prowadzonej, z przerwami, działalności gospodarczej oraz świadczeń rodzinnych wypłacanych przez ośrodek pomocy społecznej, zamieszkuje wspólnie z mężem oraz [...] dzieci w wynajętym mieszkaniu przy ulicy [...] w K.

Nie zgadzając się z wydanym orzeczeniem podatniczka odwołała się od decyzji organu pierwszej instancji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K.

W odwołaniu podniesiono, że wydana decyzja pozostaje w sprzeczności z art. 6, art. 7 i art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego. Dalej, podatniczka wskazała, że jej przypadek jest klasycznym przykładem nadzwyczajnych okoliczności i przypadków losowych uniemożliwiających uregulowanie należności. Podkreśliła, że nie posiada żadnego majątku, który mógłby umożliwić jej spłatę zadłużenia. Jej zdaniem, nie może być uznana za profesjonalnego przedsiębiorcę. Podatniczka podniosła też, że organ pierwszej instancji swoim działaniem naruszył zasady współżycia społecznego określone w art. 5 Kodeksu cywilnego, a następnie wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie zaległości w opłacie targowej. Odwołanie wniesiono w terminie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie podzieliło zarzutów odwołania

Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy wskazał, że będąca przedmiotem zaskarżenia decyzja organu pierwszej instancji wydana została zgodnie z obowiązującymi w tej materii przepisami prawa.

Następnie, po przywołaniu art. 67a Ordynacji podatkowej oraz wyjaśnieniu, że w niniejszej sprawie nie znajdują zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz Kodeksu cywilnego, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wskazało, że płacenie podatków i opłat lokalnych należy do sfery publicznoprawnej i obciąża wszystkie bez wyjątku podmioty będące podatnikami.

Następnie, organ odwoławczy wskazał, że w rozpatrywanej sprawie stwierdzono, że po stronie skarżącej nie zaistniały żadne przesłanki uzasadniające udzielenie ulgi w opłacie targowej. Sposób uzasadnienia wniosku o umorzenie opłaty i argumentacja odwołania świadczy o tym, że w umorzeniu zaległości z tytułu opłaty targowej skarżąca upatruje sposobu przerzucenia tego ciężaru na budżet gminy, a więc na wszystkich mieszkańców K., którzy ten budżet tworzą i z którego korzystają. Argument o braku środków na spłatę zobowiązania z powodu kradzieży samochodu wraz z towarem w 2006 r., a więc 8 lat temu, jest bezskuteczny na gruncie rozpatrywanej sprawy, albowiem przez ten okres skarżąca miała dostatecznie dużo czasu na spłatę ciążących na nią zobowiązań. Ponadto, nie sposób uznać by wydarzenie, które miało miejsce w 2006 r. miało wpływ na brak możliwości regularnego opłacania opłaty targowej w 2012 r. Kolegium podkreśliło, że opłata targowa nie była uiszczana przez skarżącą co spowodowało powstanie zaległości podatkowej. Jednocześnie, organ odwoławczy wskazał, że z informacji przekazanej przez organ pierwszej instancji wynika, że od maja 2014 r. skarżąca za kolejne okresy sprzedaży również nie uiszczała opłaty targowej. W ocenie Kolegium, argumenty wskazujące na brak wystarczających środków, niskie dochody czy korzystanie z pomocy rodziny nie są zdarzeniem nadzwyczajnym i nieprzewidywalnym, które nagle pozbawiło podatniczkę środków finansowych i trzeba ją doraźnie wspomóc, aby doszła do równowagi finansowej, bowiem niskie dochody podatniczki, pochodzące w części ze źródeł publicznych, są kwestią stałą i codzienną. Skarżąca w żaden sposób nie wykazała więc, zdaniem organu odwoławczego, by sytuacja, w której obecnie się znalazła jest sytuacją na tyle wyjątkową i nieprzewidzianą by w jej przypadku można było mówić o ważnym interesie podatnika.

Strona 1/7