Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Tomasz Smoleń Sędziowie WSA Małgorzata Niedobylska WSA Grzegorz Panek /spr./ Protokolant st.sekr.sąd. Beata Janczewska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2011 r. sprawy ze skargi A.K. i J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Przemyślu z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...], 2) określa, że decyzje wymienione w pkt. 1) nie podlegają wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących A.K. i J.K. solidarnie kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2010 r. nr [...], którą Kolegium, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A.G. K. i J. K. reprezentowanych przez pełnomocnika Z.G. od decyzji tego Kolegium z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] - w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta P. z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2010 r., utrzymało w mocy decyzję z [...] lipca 2010 r.
Wskazana decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Prezydent Miasta P., ustalając A.G.K. i J.K. łączne zobowiązanie pieniężne za 2010 r. - decyzją opisaną co do daty i numeru powyżej - do podstawy wymiaru tegoż zobowiązania przyjął powierzchnię 0,05 ha (jako podlegającą opodatkowaniu stawkami podatku rolnego), natomiast stawki podatku od nieruchomości naliczono od: gruntów pozostałych o powierzchni 4.900 m2, budynki mieszkalne lub ich części o powierzchni 400 m2.
Prezydent Miasta P. poinformował (informacja z dnia 5 maja 2005 r. - Dz. U. Województwa Podkarpackiego Nr 72, poz. 1177), że wprowadzono na terenie Miasta P. nowy obręb nr [...] W wyniku tej modernizacji działki należące do podatników zostały połączone w działkę nr [...] w obrębie [...] i zmieniły swoją klasyfikację gleboznawczą oraz klasy użytków rolnych. Zmiana objęła także powierzchnię użytków. Działka nr [...] ma powierzchnię 0,5695 ha na która składają się grunty orne R III a o powierzchni 0,0239 ha, pastwiska trwałe Ps IV o powierzchni 0,0161 ha i inne tereny zabudowane 0,5295 ha.
Prezydent Miasta P. - powołując się na art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; powoływana dalej jako: Ordynacja podatkowa) - złożył wniosek do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. o stwierdzenie nieważności swojej, wyżej opisanej, decyzji ustalającej A.G.K. i J. K. łączne zobowiązania pieniężne za 2010 r., argumentując to przedstawionymi wyżej zmianami.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...], powołując w podstawie prawnej rozstrzygnięcia art. 248 § 1, § 2 pkt 1 i § 3 w związku z art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, stwierdziło nieważność decyzji Prezydenta Miasta P. w przedmiocie ustalenia A.G.K. i J.K. łącznego zobowiązania pieniężnego za 2010 r.
W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazując te okoliczności, które były przedstawione we wniosku, a zostały opisane powyżej w niniejszym uzasadnieniu, podniosło, że w tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że decyzja Prezydenta Miasta P. została wydana z rażącym naruszeniem prawa, co stanowi przesłankę nieważności decyzji, określoną w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.
Odwołanie od tej decyzji wnieśli A.G. K. i J. K. reprezentowani przez pełnomocnika Z.G., argumentując że decyzja ta została wydana w trybie nadzwyczajnym choć brak było podstaw do jej wydania. Decyzja bowiem została wydana w oparciu o dane z ewidencji budynków i gruntów które we własnym zakresie ustalał organ podatkowy. Podatnicy, działając w zaufaniu do zgodności z prawem rozstrzygnięć organu, czynili zadość nakładanym na nich obowiązkom podatkowym. Konsekwencją stwierdzenia nieważności decyzji będzie ustalenie obowiązku podatkowego w wyższej wysokości, a obarczenie tym wyższym zobowiązaniem będzie wynikiem winy pracownika organu, spowodowanej jego błędem.