Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z kapitałów pieniężnych za 2014 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz Sędzia WSA Piotr Popek Asesor WSA Jacek Boratyn /spr./ Protokolant ref. Anna Kotowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze skargi Ł.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów z kapitałów pieniężnych za 2014 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, decyzją z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Ł. M. - zwanego dalej skarżącym, od decyzji Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w K. z dnia [...] października 2017 r., nr [...], w przedmiocie określenia skarżącemu zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r., od dochodów z kapitałów pieniężnych, w wysokości 522 500 zł, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W stanie faktycznym przedmiotowej sprawy, w dniu 12 marca 2013 r., utworzona została A. sp. z o.o. - zwana dalej spółką. Jej kapitał zakładowy, wynoszący 5 000 zł, dzielił się na 100 udziałów o wartości po 50 zł każdy, objętych przez skarżącego.

W dniu 28 października 2013 r. nadzwyczajne zgromadzenie wspólników spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego o 2 750 000 zł. Podwyższenie to nastąpiło poprzez utworzenie 55 000 nowych udziałów, o wartości nominalnej wynoszącej po 50 zł, które objął skarżący, pokrywając je wkładem niepieniężnym w postaci wierzytelności pieniężnej, o wartości 4 125 000 zł.

Przedmiotową wierzytelność skarżący nabył na od swojego ojca M. M., na podstawie umowy z dnia 28 października 2013 r., za cenę 4 125 000 zł. Zgodnie z zapisami § 2 umowy nabycia wierzytelności, cena zakupu miała być uiszczona w terminie trzech miesięcy od dnia zawarcia umowy.

W dniu 29 października 2013 r. skarżący wystawił weksel własny zupełny na kwotę 4 125 000 zł, wręczając go M. M., jako zapłatę za zbycie wierzytelności (spełniając inne świadczenie w miejsce zapłaty ceny sprzedaży).

Zapłata sumy wekslowej nastąpiła 12 stycznia 2017 r., a środki na ten cel skarżący pozyskał z pożyczki uzyskanej od J. sp. z o.o. S.K.A. (skarżący pełni funkcje prezesa tej spółki), którą skarżący zaciągnął tego samego dnia, na kwotę 4 125 000 zł.

Rejestracja podwyższenia kapitału zakładowego spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym nastąpiła 9 stycznia 2014 r.

Rozstrzygające przedmiotową sprawę organ stanęły na stanowisku, że w 2014 r. skarżący uzyskał przychód z kapitałów pieniężnych w wysokości 2 750 000 zł, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 i art. 30 b ust. 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym). W związku z tym był on zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego, uwzględniającego ten przychód.

Organy obu instancji przyznając, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód, stanowiący różnicę pomiędzy wysokością przychodu, a kosztami jego uzyskania stwierdziły, że przychód i zarazem dochód skarżącego wyniósł 2 750 000 zł, gdyż nie wykazał on jakichkolwiek kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 1 e pkt 3 ustawy o podatku dochodowym w przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów - ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, w wysokości faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie lub wytworzenie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są te inne składniki. Za faktycznie poniesione wydatki nie sposób zaś uznać zaciągnięcia nowego zobowiązania (zobowiązania wekslowego).

Strona 1/6