skarg W. D. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2006 r.,
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz /spr./ Sędziowie WSA Grzegorz Panek WSA Kazimierz Włoch Protokolant ref.st. Joanna Migacz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 czerwca 2011r. spraw ze skarg W. D. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 2 grudnia 2010 r., nrnr : 1) [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2006 r., 2) [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2006 r., 3) [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2006 r., 4) [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2006 r., 5) [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2006 r., 6) [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2006 r., 7) [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. - oddala skargi -

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżonymi decyzjami z dnia [...] grudnia 2010 r. o kolejnych numerach od [...] do [...] Dyrektor Izby Skarbowej w R. utrzymał w mocy poprzedzające je decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z dnia [...] maja 2010 r. o kolejnych numerach od [...] do nr [...], określające W.D.: kwotę zwrotu różnicy podatku za czerwiec 2006 r. w wysokości 238 768 zł, kwotę zwrotu różnicy podatku za lipiec 2006 r. w wysokości 206 433 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 0 zł, kwotę zwrotu różnicy podatku za sierpień 2006 r. w wysokości 130 409 zł, kwotę zwrotu różnicy podatku za wrzesień 2006 r. w wysokości 156 328 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwocie 0 zł, kwotę różnicy podatku za październik 2006 r. w wysokości 227 204 zł, kwotę różnicy podatku za listopad 2006 r. w wysokości 177 274 zł oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 0 zł, kwotę różnicy podatku za grudzień 2006 r. w wysokości 212 320 zł.

Jako podstawę prawną rozstrzygnięć organ wskazał art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej: Ordynacją podatkową).

W uzasadnieniach decyzji wskazano, że podatnik prowadził działalność gospodarczą, której przedmiotem był handel hurtowy i detaliczny tkaninami, włókninami, materiałami tapicerskimi oraz dodatkami krawieckimi. Większość towarów nabywał u dostawców krajowych, a tylko niewielką ich część u dostawców zagranicznych. Większość krajowych dostawców towarów stanowiły zarejestrowane podmioty gospodarcze, wystawiające faktury VAT. Część towarów pochodziła od dostawców obwoźnych (wozaków), którzy nie wystawiali faktur sprzedaży i w związku z tym oferowali ceny niższe od innych dostawców. Towar przez nich oferowany był produkcji koreańskiej, chińskiej i europejskiej. Część z kolei podatnik nabywał w J. pod W., w magazynach prowadzonych przez Hindusów, którzy również nie wystawiali faktur sprzedaży.

Głównymi zaś odbiorcami towarów byli kontrahenci zagraniczni z Ukrainy. Wywóz towarów za granicę został odpowiednio udokumentowany i potwierdzony przez graniczne urzędy celne. Eksport towarów opodatkowany był podatkiem od towarów i usług według stawki 0%, w związku z czym przy rozliczaniu tego podatku podatnik dysponował znaczną nadwyżką podatku naliczonego nad należnym.

Ustalono także, że skarżący dokonując rozliczeń w podatku od towarów i usług wykorzystywał faktury VAT wystawione przez "E." Spółka z o.o. w Ł. i "A. " Spółka z o.o. w Ł., które to faktury nie odzwierciedlały rzeczywistej dostawy towarów. W zamian za wystawianie tych faktur A. i L. S. S., działający w imieniu spółek, pobierali wynagrodzenie, którego wysokość uzależniona była od wartości pustej faktury. Pośrednikiem w nawiązaniu kontaktów z S. oraz przekazywaniu pustych faktur i wynagrodzenia za ich wystawianie był B. S. Puste faktury ewidencjonowano w księgach rachunkowych prowadzonych dla potrzeb określenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym oraz rejestrach zakupów prowadzonych dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej