Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że w momencie otwarcia spadku, tj. w 2003 r., skarżąca nabyła 1/2 udziału w całej niepodzielonej masie spadkowej, natomiast dopiero w momencie działu tego spadku w 2007 r. stała się jedyną właścicielką nieruchomości po matce, tj. nabyła 1/2 udziału w masie spadkowej, którą to część pierwotnie w drodze spadku nabyła jej siostra - D. P. Wobec tego w dniu podpisania umowy o dział spadku doszło do nowego nabycia 1/2 części nieruchomości ponad udział spadkowy M. B. W związku ze sprzedażą nieruchomości przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło to nabycie, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości w 1/2 w części stanowi przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f., który podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 30e tej ustawy. W związku z tym organ pierwszej instancji poprawnie uznał, że opodatkowaniu podlega 1/2 przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w dniu 4 sierpnia 2011 r.
Z uwagi na to, że podatniczka w toku postępowania nie przedstawiła dokumentów potwierdzających poniesienie nakładów, które powiększałyby wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynionych w czasie ich posiadania, natomiast dział spadku nastąpił bez spłat i dopłat, organ odwoławczy uznał za zasadne stanowisko organu pierwszej instancji, że podatniczka nie poniosła kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6 d i 6e u.p.d.o.f.
Dyrektor Izby Skarbowej podzielił też stanowisko organu pierwszej instancji, co do braku możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. W sprawie nie było sporne, że podatniczka nie złożyła w wymaganym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z tytułu tzw. ulgi meldunkowej, a brak możliwości przywrócenia terminu do złożenia takiego oświadczenia został rozstrzygnięty ostatecznym postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lutego 2016 r.
W skardze na powyższą decyzję złożoną do tutejszego Sądu, M. B. zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego polegające na błędnej wykładni art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 19 ust. 1 u.p.d.o.f., w związku z art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: K.c.), przez nieprawidłowe przyjęcie, jakoby w świetle w treści ww. przepisów nie można uznać, że datą nabycia całej nieruchomości - w przypadku nadwyżki ponad udział w spadku - jest data otwarcia spadku, nie zaś dzień umowy o dział spadku, zgodnie, z którą - w ocenie organu - skarżąca miała stać się wyłączną właścicielką nabytej nieruchomości, gdy tymczasem prawidłowa interpretacja ww. przepisów, oparta na językowych metodach wykładni, powinna prowadzić do jednoznacznych wniosków, że ustalając datę nabycia na skutek dziedziczenia własności zbywanego następnie składnika majątkowego, o którym to nabyciu jest mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f., należy odnieść się do daty otwarcia spadku, a nie do momentu przyporządkowania konkretnego przedmiotu spadkowego w następstwie czynności związanych z umownym bądź sądowym działem spadku, w konsekwencji na ich nieprawidłowym zastosowaniu w sytuacji, gdy nie było przesłanek faktycznych i prawnych do ustalenia wobec skarżącej zobowiązania podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości w dniu 4 sierpnia 2011 r.