Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Grzegorz Panek, Sędzia WSA Jarosław Szaro, Asesor WSA Jacek Boratyn /spr./, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 stycznia 2021 r. spraw ze skarg A.S. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] sierpnia 2020 r. - nr [...], - nr [...], - nr [...], - nr [...], - nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2016 roku oraz za luty, wrzesień i listopad 2017 roku oddala skargi.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołań A.S. - zwanego dalej skarżącym, wydał następujące rozstrzygnięcia:
1) decyzją z {...} sierpnia 2020 r., nr{...}, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z {...} lutego 2020 r., nr{...}, w przedmiocie określenia skarżącemu zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad 2016 r., w wysokości 25 971 zł,
2) decyzją z {...} sierpnia 2020 r., nr{...}, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z {...} lutego 2020 r., nr{...}, w przedmiocie określenia skarżącemu zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2016 r., w wysokości 39 409 zł,
3) decyzją z {...} sierpnia 2020 r., nr{...}, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z {...} lutego 2020 r., nr{...}, w przedmiocie określenia skarżącemu zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za luty 2017 r., w wysokości 66 551 zł,
4) decyzją z {...} sierpnia 2020 r., nr {...}, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z {...} lutego 2020 r., nr {...}, w przedmiocie określenia skarżącemu zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za wrzesień 2017 r., w wysokości 32 080 zł,
5) decyzją z {...} sierpnia 2020 r., nr{...}, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z {...} lutego 2020 r., nr{...}, w przedmiocie określenia skarżącemu zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad 2017 r., w wysokości 86 002 zł.
W stanach faktycznych spraw (lata 2016-2017) skarżący prowadził działalność w zakresie świadczenia usług ogólnobudowlanych, wykonywania konstrukcji stalowych, naprawy maszyn i urządzeń oraz wynajmu lokali użytkowych. Zatrudniał wówczas od 12 do 16 pracowników.
W miesiącach objętych opisanymi w pkt 1-5 decyzjami, zaewidencjonował w rejestrze nabyć podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych dla niego przez M.S. , prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą "A", w M. Faktury te dokumentowały nabycie przez skarżącego od tego przedsiębiorcy usług budowlanych, transportowych i innych z nimi związanych.
W listopadzie 2016 r. było to 7 faktur opiewających łącznie na kwotę netto, wynoszącą 64 339 zł. Wartość podatku od towarów i usług w tym wypadku wyniosła 14 797,97 zł.
W grudniu 2016 r. było to 5 faktur opiewających łącznie na kwotę netto, wynoszącą 95 540 zł. Wartość podatku od towarów i usług w tym wypadku wyniosła 22 894,20 zł.
W lutym 2017 r. była to jedna faktura opiewających na kwotę netto, wynoszącą 65 800 zł. Wartość podatku od towarów i usług w tym wypadku wyniosła 15 134 zł.
Wszystkie faktury wystawione dla skarżącego przez M.S. zostały uznane przez rozstrzygające przedmiotowe sprawy organy, za niedokumentujące rzeczywistych operacji gospodarczych.
W miesiącu wrześniu 2017 r. skarżący nie dokonywał zakupów od M.S. . W tym miesiącu dokonał sprzedaży na rzecz swojego syna samochodu Audi A7, co zostało udokumentowane fakturą z 20 września 2017 r., opiewającą na kwotę netto 12 195,12 zł. Podatek od towarów i usług od tej transakcji wyniósł 2 804,88 zł. Przedmiotowy samochód skarżący nabył od spółki "B" sp. z o.o. Z faktury wystawionej na tę transakcję wynika, że wartość netto nabytego przez skarżącego pojazdu, w dniu 23 marca 2017 r., kiedy to wystawiono fakturę na tę czynność, wyniosła 115 000 zł, natomiast podatek od dokonanej transakcji wyniósł 26 450 zł. W tym wypadku, tj. w zakresie sprzedaży synowi pojazdu, organy uznały, że skarżący zaniżył wartość podatku należnego od dokonanej przez siebie transakcji sprzedaży.