Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Kazimierz Włoch /spr./ Sędziowie WSA Małgorzata Niedobylska NSA Bożena Wieczorska Protokolant Joanna Hanus po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym w dniu 6 listopada 2007r. sprawy ze skarg A. Spółka z o.o. z siedzibą w R. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2001-2004 - oddala skargi -
Decyzjami z dnia [...] maja 2007r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej - po rozpatrzeniu odwołań złożonych przez pełnomocnika A. Spółka z o.o. z siedzibą w R. (zwanej dalej Spółką) - utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] czerwca 2006r. nr [...] określającej Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001r. w wysokości 80 780 zł; nr [...] określającej Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2003r. w kwocie 54 996; nr [...] określającej Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. w kwocie 75 180 zł. oraz z dnia [...] czerwca 2006r. nr [...] określającej Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004r w kwocie 10 632 zł.
W uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego wskazano, że Urząd Kontroli Skarbowej w toku przeprowadzonych czynności kontrolnych stwierdził, że Spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów za 2002r. o kwotę 312 500,04 zł., za 2003r. o kwotę 312 500,04 zł. za 2001r. o kwotę 312 500,04 zł. za 2004r. o kwotę 312 500,04 zł. i tym samym zaniżyła podstawę opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych.
Stwierdzono, że nieprawidłowości dotyczyły zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez Spółkę za lata 2001, 2002, 2003, 2004r. od wprowadzonego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, znaku towarowego "B".
Z ustaleń kontrolnych wynikało, iż dokonywanie odpisów amortyzacyjnych jako kosztu podatkowego wyprzedziło uzyskanie przez kontrolowaną Spółkę decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy. Dopiero [...] września 2004r. Urząd patentowy RP wydał decyzję w przedmiocie udzielenia Spółce prawa ochronnego na zgłoszony w 2000r. do rejestracji znak towarowy "B".
Organ stwierdził, że Spółka do 10 września 2004r. nie posiadała tytułu prawnego do prawa ochronnego na znak towarowy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej ( Dz.U. 2003r. Nr 119 poz. 1117 ze zm.) a tym samym nie mogła go amortyzować podatkowo w świetle przepisów art. 15 ust. 6 w zw. z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ustalenia te Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w R. zawarł w opisanych wyżej decyzjach ustalających spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za poszczególne lata.
Od w/w decyzji Spółka złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej, wnosząc o jej uchylenie oraz umorzenie postępowania. W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik reprezentujący Spółkę wskazał, że do zbycia prawa do znaku towarowego w ogóle nie jest potrzebna jego rejestracja w Urzędzie Patentowym.
Rozpatrując odwołanie Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż z zebranego przez organ I instancji materiału dowodowego wynika, że Spółka "A" Sp. z o.o. w R., powstała na skutek umowy notarialnej z dnia 13 grudnia 2000r. (Repertorium A. numer 2166/2000). Jej wspólnikami zostali K.S. i U.P.