Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w postępowaniu wznowieniowym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.NSA Jacek Surmacz /spr./, Sędzia WSA Grzegorz Panek, Sędzia WSA Jarosław Szaro, Protokolant ref. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2019 r. sprawy ze skargi L.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w postępowaniu wznowieniowym oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

Przedmiotem skargi L. B. (dalej zamiennie: Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: DIAS) z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...], wydana po wznowieniu postępowania w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało oparte o następujące okoliczności faktyczne i prawne: Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w R. (dalej: DUKS) postanowieniem z dnia 2 marca 2016 r. nr [...] wszczął z urzędu postępowanie kontrolne wobec L. B. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r. Przesyłka zawierająca ww. postanowienie była dwukrotnie awizowana i nie została podjęta przez adresata, dlatego po upływie okresu 14 dniowego od pierwszego zawiadomienia, organ przyjął, że w ostatnim dniu tego okresu, nastąpił skutek doręczenia postanowienia określony w art. 150 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.; dalej: Ordynacja podatkowa).

DUKS decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...], określił L. B. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r. Decyzja ta również nie została odebrana przez stronę, a przesyłka zawierająca ww. decyzję była dwukrotnie awizowana, dlatego organ uznał, że nastąpiło jej doręczenie w sposób zastępczy, w drodze przyjęcia tzw. "fikcji doręczenia" i stwierdził, że strona nie wniosła od niej odwołania, zatem stała się ona ostateczna.

Skarżący, reprezentowany przez radcę prawnego, pismem z dnia 30 lipca 2017 r. zwrócił się do DIAS z wnioskiem o wznowienie postępowania podatkowego, na podstawie art. 240 § 1 pkt 3, 4 i 5 oraz art. 244 § 2 Ordynacji podatkowej, w sprawie zakończonej decyzją ostateczną DUKS z dnia [...] listopada 2016 r.

We wniosku podniesiono, że strona bez swojej winy nie brała udziału w postępowaniu, a postępowanie kontrolne zakończone kwestionowaną decyzją DUKS, w ogóle nie zostało wszczęte, gdyż stronie nie doręczono postanowienia o wszczęciu postępowania kontrolnego, co wyczerpuje okoliczności z art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej.

Zarzucono też, że decyzję wydał organ, który stosownie do art. 130-132 Ordynacji podatkowej podlegał wyłączeniu, co stanowi przesłankę wznowienia określoną w art. 240 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.

Nadto wskazano, że na jaw wyszły nowe okoliczności, które nie były w ogóle badane w toku wadliwie wszczętego i prowadzonego wobec L. B. postępowania kontrolnego w przedmiocie podatku od towarów i usług za 2011 r., co wyczerpuje przesłankę z art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej.

Strona 1/11