skarg G.D. i C.D. na decyzję SKO w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2015 rok w postepowaniu wznowieniowym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Jacek Boratyn, Sędzia WSA Jarosław Szaro, Sędzia WSA Piotr Popek /spr./, Protokolant ref. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2021 r. sprawy ze skarg G.D. i C.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2021 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2015 rok w postepowaniu wznowieniowym oddala skargi.

Uzasadnienie strona 1/11

Przedmiotem skarg G. D. i C. D. (dalej: podatnicy/skarżący) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2021 r. nr [...], którą uchylono decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] sierpnia 2020 r. nr [...] oraz uchyloną nią decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w sprawie ustalenia podatnikom wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego na 2015 r. w kwocie 13.189 zł i następczo ustalono podatnikom zobowiązanie podatkowe w łącznym zobowiązaniu pieniężnym na 2015 r. w łącznej kwocie 29.532 zł.

Jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji podatek ustalony w decyzji organu I instancji z dnia [...] sierpnia 2020 r., wydanej po przeprowadzeniu wznowionego postępowania, został naliczony od gruntów rolnych o pow. 0,0895 ha, budynków mieszkalnych o pow. 80 m2 oraz gruntów pozostałych o pow. 473 m2 położonych w R. w dzielnicy B., a także gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 2.655 m2, budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 1.271,95 m2 oraz budowli o wartości 76 200 zł.

Organ I instancji wskazał, że podatnicy za 2015 r. powinny płacić podatek od gruntów o pow. 2.655 m2 i budynków o pow. 1.271,95 m2 według stawek właściwych jak dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, co skutkowało przypisaniem do podatku kwoty 20.140 zł w związku z ustaleniem wysokości zobowiązania na kwotę 33.371 zł z uwagi na zaniżenie powierzchni użytkowej budynku w deklaracji.

Mianowicie jak ustalono w trakcie kontroli w 2019 r. budynek położony na działce nr [...] miał charakter handlowo-usługowy oraz prowadzono w nim działalność gospodarczą. Budynek był murowany, otynkowany i pokryty blachą. Budynek ten miał trzy kondygnacje nadziemne. Na I kondygnacji znajduje się osiem pomieszczeń wynajętych dla sklepu Delikatesy "[...]". Cała II kondygnacja ma betonowe wylewki, tylko część ma otynkowane ściany, strop nie jest otynkowany. Na ścianach i suficie rozciągnięte są kable instalacji elektrycznej, brak jest oświetlenia, gniazdek i kontaktów, instalacji grzewczej oraz stolarki drzwiowej. W pomieszczeniach złożone są materiały budowlane cegły, pustaki, deski. Na III kondygnacji budynku pomieszczenia są nieotynkowane, widoczne są krokwie dachowe i deskowania dachu, a na podłodze są wylewki. Okna nie posiadają parapetów i brak jest stolarki drzwiowej. Na ścianach i suficie rozciągnięte są kable instalacji elektrycznej, ścianki działowe mają prześwity, brak jest oświetlenia, gniazdek i kontaktów oraz instalacji grzewczej. Teren przed budynkiem został w części utwardzony kostką brukową oraz kamieniem.

Porównując powierzchnię użytkową budynku zadeklarowaną przez podatników z tą ustaloną w toku kontroli wskazano, że podatnicy zadeklarowali w powierzchnię użytkową jako 461 m2, natomiast kontrola wykazała 1.271,95 m2.

Strona 1/11