Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.NSA Jacek Surmacz, Sędzia WSA Grzegorz Panek, Sędzia WSA Piotr Popek /spr./, Protokolant sekr. sąd. Karolina Dźwierzyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi S.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...], [...], [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] maja 2013 rok, nr [...], 2) umarza postępowanie administracyjne, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącej S.K. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2019r. [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania S. K. (dalej: Podatniczka/Skarżąca), uchylił w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] maja 2013r., nr [...] i ustalił zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008r. w kwocie 82.898 zł.

Jak wynika z akt sprawy, wobec podatniczki przeprowadzono postępowanie kontrolne na podstawie postanowienia z dnia 19 grudnia 2019r. w zakresie kontroli źródeł pochodzenia majątku oraz przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008r.

W jego trakcie ustalono m.in., że podatniczka wraz z mężem E. K. przekazali na rzecz syna D. K. darowizny pieniężne w dniach 18 i 28 lipca 2008r. w łącznej wysokości 806.595,36 zł. Wartość darowizn znacznie przewyższała zadeklarowane dochody.

W toku postępowania organ I instancji dokonał rozliczenia dochodów obydwojga małżonków E. i S. K., pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej, za lata 1973-2007 - w celu ustalenia, czy małżonkowie mogli posiadać na dzień 1 stycznia 2008r. oszczędności służące sfinansowaniu wydatków w badanym okresie ze środków pochodzących z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

Organ I instancji ustalił wysokość dochodów męża podatniczki za pracę w PKP za lata 1974-1994 na podstawie danych statystycznych, gdyż strona nie przedłożyła żadnych dokumentów dotyczących wysokości uzyskiwanych dochodów z tego tytułu, zaś organ dysponował jedynie informacjami o wysokości dochodów deklarowanych przez E. K. od 1995r. Ustalono, że łącznie w latach 1974-1994 mąż podatniczki z pracy w PKP mógł uzyskać dochód w łącznej kwocie 15.046,37 zł. Dochód za rok 1992 ustalono w wysokości 44.744.600 zł (po denominacji 4.474,46 zł) na podstawie pisma E. K. z dnia 19 listopada 2012r.

Wobec nie przedłożenia jakichkolwiek dokumentów potwierdzających wysokość dochodów z zasiłków rodzinnych, określono je na podstawie danych statystycznych. Przyjęto w tym zakresie kryteria wynikające z odrębnych przepisów o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych. Uwzględniając daty urodzin dzieci oraz dane statystyczne za lata 1975-2003 ustalono, że w tych latach państwo K. mogli uzyskać z tytułu wypłaconych zasiłków rodzinnych dochód w łącznej wysokości 6.416,04 zł. Nie uwzględniono wyjaśnień strony, że po 1993r. otrzymywali zasiłek rodzinny w kwotach wyższych od wynagrodzenia. W latach 1993-1995 zasiłek przysługiwał niezależnie od wysokości dochodów, jednak od 1 marca 1995r. jego wysokość uzależniono od dochodu przypadającego na członka rodziny i był on wypłacany jedynie rodzinom, w których dochód na jedną osobę nie przekraczał określonej kwoty. Organ I instancji nie uwzględnił również wyjaśnień męża podatniczki co do pokrycia wydatków w kontrolowanym okresie z diet, ryczałtów za dojazdy i noclegi wypłacanych po 1974r. Stwierdzono, że należności z tytułu podróży służbowych nie są składnikiem wynagrodzenia za pracę pracownika, lecz stanowią jedynie zwrot wcześniej poniesionych kosztów związanych ze świadczeniem pracy i nie mają wpływu na zwiększenie dochodów.

Strona 1/14