Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Grzegorz Panek, Sędzia WSA Jacek Boratyn /spr./, Sędzia WSA Piotr Popek, Protokolant ref. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2021 r. sprawy ze skargi W.L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2021 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...] marca 2021 r., nr [...], 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie na rzecz skarżącej W.L. kwotę 4.794 (cztery tysiące siedemset dziewięćdziesiąt cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w ..., decyzją z [...] maja 2021 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołąnia W. L. - zwanej dalej skarżącą, od decyzji Burmistrza Miasta ... z [...] marca 2021 r., nr [...], w przedmiocie określenia skarżącej zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości "osoby prawne" za rok 2021, w wysokości 53 806 zł (płatnego w 12 ratach miesięcznych, wynoszących po 4 483 zł, w przypadku rat 1-11, a 4 493 zł w przypadku 12 raty), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
W stanie faktycznym sprawy ustalono, iż skarżąca jest właścicielką nieruchomości położonej w ..., przy ul. , składającej się z działek: nr ... o pow. 500 m2, ... o pow. 5630 m2 i ... o pow. 64 m2.
Działka nr .... zabudowana jest dwoma budynkami przemysłowymi.
Organ I instancji określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2021 r., obliczając jego wysokość jako sumę podatku należnego od gruntów związanych z działalnością gospodarczą (5 830,04 zł) a także budynków związanych z działalnością gospodarczą (47 976 zł).
Skarżąca złożyła odwołanie od decyzji Burmistrza Miasta ..., w którym zakwestionowała zasadność wyliczenia jej przez organ podatku od nieruchomości. Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 12 grudnia 2017 r., sygn. SK 13/15, stwierdziła, że organ nie może poprzestać na przyjęciu związania przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, jedynie w oparciu o sam fakt pozostawania w posiadaniu przedsiębiorcy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w ..., po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, decyzją z [...] maja 2021 r., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta .... (organ odwoławczy przyjął, iż była to decyzja ustalająca skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego za 2021 r.), uznając iż działał on w granicach i na podstawie prawa.
Organ II instancji podkreślił, że stanowisko skarżącej odnośnie tego, że dla przyjęcia związania nieruchomości z działalnością gospodarczą, niezbędne jest faktyczne wykorzystywanie nieruchomości w tenże sposób, stoi w sprzeczności z treścią przepisu art. 1 a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1170 z późn. zm., zwanej dalej: u.p.l). Taka ocena zaś, zdaniem Kolegium, znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych.
Wnosząc skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w ... z [...] maja 2021 r., skarżąca wystąpiła o jej uchylenie w całości i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania.
Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie:
• art. 187 § 1 i § 3 oraz art. 191 w zw. z art. 235, w zw. z art. 121 § 1 i art. 122, art. 123 i art. 125 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm., zwanej dalej Ordynacją) w zw. z przepisami u.p.l., a także w zw. z art. 229 i art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji poprzez zaniechanie przeprowadzenia uzupełniającego postępowania dowodowego i zaakceptowanie rozstrzygnięcia organu I instancji, choć ten dopuścił się wadliwej oceny dowodów (w sposób dowolny przyjął iż nieruchomości są związane z działalnością gospodarczą) i uniemożliwił skarżącej wzięcie czynnego udziału w postępowaniu,