Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Kazimierz Włoch Sędziowie WSA Małgorzata Niedobylska /spr./ NSA Jacek Surmacz Protokolant sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym na rozprawie w dniu 24 września 2009r. sprawy ze skargi W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2009r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej za okres od 8 kwietnia do 31 grudnia 2004r. I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, II. określa, że decyzja wymieniona w pkt. I nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego W. J. kwotę 717 (słownie: siedemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I SA/Rz 516/09
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] października 2008 r., (nr [...]) Burmistrz Miasta [...] określił W. J. (dalej: skarżący) zobowiązanie podatkowe w opłacie targowej za okres od 8 kwietnia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r.
Decyzja ta została doręczona skarżącemu w dniu 21 października 2008 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru) z pouczeniem o prawie do wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, za pośrednictwem organu I instancji. Od powyższej decyzji skarżący wniósł odwołanie w dniu 5 listopada 2008 r.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r., (nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy ww. decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...] października 2008 r.
Jako podstawę prawną decyzji Kolegium wskazało art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej: Ordynacja podatkowa/ oraz art. 15 ust.1 i ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz. U.
z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm., zwanej dalej ustawą o podatkach i opłatach lokalnych/.
W uzasadnieniu decyzji organ II instancji stwierdził, że obiekt położony na placu przy ul. K. w D. stanowi targowisko i jednocześnie nie zachodzą przesłanki zwolnienia z opłaty targowej ani podstawy do jej niepobrania /art. 16, art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych/. Wskazał także, iż nawet przy przyjęciu, że boks handlowy zajmowany przez stronę stanowi budynek, należałoby go uznać za targowisko pod dachem, a sprzedaż na takim targowisku podlega opłacie targowej.
W. J. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na opisaną wyżej decyzję, wnosząc o jej uchylenie, a także uchylenie utrzymaną nią w mocy decyzji organu I instancji - jako wydanych z naruszeniem art. 187 §1, art. 122, art. 180 § 1, art. 191 Ordynacji podatkowej oraz art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Skarżący zarzucił, że opinia biegłego A. S. nie daje podstaw do przyjęcia, iż obiekt budowlany: Centrum Handlowe [...] jest budowlą, w rozumieniu art. 1a ust.1 pkt. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Obiekty budowlane położone w D. przy ul. K. są budynkami - mają ściany i dach, przez co wydzielona jest powierzchnia zabudowy, są posadowione trwale na gruncie, a więc odpowiadają definicji budynku /a nie budowli/. Skarżący podniósł, iż organy podatkowe miały obowiązek rozpatrzyć opinię biegłego W. H., czego jednak nie uczyniły, z której to z opinii wynika, że sporne obiekty /boksy handlowe/ to grupa budynków, a nie zadaszona budowla. Organ II instancji nie podjął wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia sprawy, nie wziął pod uwagę całego materiału dowodowego, nie uzasadnił swojego stanowiska odnośnie niewiarygodności opinii biegłego W. H. i na skutek błędnej kwalifikacji przedmiotowych obiektów budowlanych, wymierzył skarżącemu opłatę targową. Stanowisko organu jest błędne, bo sprzedaż prowadzona przez skarżącego w tym obiekcie nie podlega takiej opłacie, albowiem obiekt ten jest samodzielnym budynkiem, niebędącym częścią budowli /ma własne elementy konstrukcyjne, przegrody, dach i fundamenty/, nie może być także uznany za targowisko pod dachem, w rozumieniu art. 15 ust. 2 a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ponieważ jego powierzchnia ma tylko kilka metrów, a więc nie jest to miejsce targowe.