Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz Sędzia WSA Piotr Popek Asesor WSA Jacek Boratyn /spr./ Protokolant ref. Anna Kotowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2018 r. sprawy ze skargi D.S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za poszczególne okresy lat 2006-2010 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) przyznaje pełnomocnikowi skarżącego - radcy prawnemu N.S. od Skarbu Państwa, WSA w Rzeszowie, wynagrodzenie za udzielenie pomocy prawnej z urzędu, która nie została opłacona w kwocie 295,20 (słownie dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych 20/100), w tym VAT w kwocie 55,20 (słownie pięćdziesiąt pięć złotych 20/100)
Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, na wniosek D. S. - zwanego dalej skarżącym, decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...], utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia skarżącemu zaległości z tytułu:
- składek na ubezpieczenie społeczne, za okres od listopada 2006 r. do lutego 2007 r. oraz od sierpnia 2007 r do września 2010 r., w kwocie 14 931,90 zł, odsetek za zwłokę od tych należności, naliczonych do dnia wpływu wniosku o umorzenie, w wysokości 12 979 zł,
- składek na ubezpieczenie zdrowotne, od grudnia 2006 r. do lutego 2007 r. oraz od sierpnia 2007 r do czerwca 2008 r., od sierpnia 2008 do lipca 2009, od września 2009 do września 2010 w wysokości 8 227,89 zł, odsetek za zwłokę od tych należności, naliczonych do dnia wpływu wniosku o umorzenie, w wysokości 7 546 zł,
- składek na Fundusz Pracy za okres od sierpnia 2008 r. do września 2010 r. w kwocie 1 172,17 zł, odsetek za zwłokę od tych należności, naliczonych do dnia wpływu wniosku o umorzenie, w wysokości 988 zł, a także kosztów upomnienia w wysokości 123,20 zł.
W dniu 21 listopada 2017 r. do organu wpłynął wniosek skarżącego o umorzenie jego zaległości wobec ZUS. W uzasadnieniu wniosku skarżący stwierdził, że nie jest w stanie bez uszczerbku własnego utrzymania oraz swoich najbliższych spłacić zaległości wobec ZUS, które jest znaczne. Wynika to z trudnej sytuacji materialnej, która związana jest z brakiem zatrudnienia. Skarżący wraz z żoną posiadają bowiem status osób bezrobotnych, bez prawa do zasiłku. W tej sytuacji cała rodzina pozostaje pod opieką ośrodka pomocy społecznej. Dodatkowo małżonka skarżącego choruje, pozostając pod stałą opieką poradni kardiologicznej, a skarżący sprawuje nad nią opiekę.
Skarżący dodał także, że nie posiada żadnego źródła dochodu, poza pracami dorywczymi, żyjąc bardzo skromnie dzięki pomocy rodziny. Oprócz zaległości z tytułu opłacania składek jest zadłużony również wobec innych podmiotów, w związku z czym prowadzone są wobec niego postępowania egzekucyjne. Żadne z tych zobowiązań cywilnoprawnych, z uwagi na brak środków, nie jest jednak spłacane.
Do złożonego wniosku skarżący dołączył zaświadczenie o korzystaniu z pomocy społecznej, zaświadczenia z urzędu pracy, dokumenty dotyczące zadłużenia wobec innych podmiotów, a także dokumentację medyczną, związaną z leczeniem żony i odpowiednie zaświadczenia lekarskie.
Na podstawie oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym organ ustalił, że skarżący pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz córką, której własność stanowi mieszkanie, a w którym cała rodzina zamieszkuje. Zobowiązania skarżącego z tytułu zobowiązań cywilnoprawnych wynoszą: z tytułu zaciągniętych kredytów - 21 000 zł, z tytułu kredytów bankowych - 2 649,79 zł, wobec pozostałych instytucji - 8 000 zł. Stałe wydatki bytowe skarżący określił na kwotę 350 zł.
ZUS stwierdził, że skarżący prowadził działalność gospodarczą w okresie od 1 lipca 2006 r. do 29 września 2010 r. W tym czasie nie wywiązywał się z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy z tego tytułu.