skarg L. R.-J. na decyzje SKO 1. w przedmiocie opłaty targowej za okres od 8 kwietnia do 31 grudnia 2004r.,
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Kazimierz Włoch Sędziowie WSA Małgorzata Niedobylska NSA Jacek Surmacz /spr./ Protokolant sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym na rozprawie w dniu 24 września 2009r. sprawy ze skarg L. R.-J. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego 1. z dnia [...] grudnia 2008r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej za okres od 8 kwietnia do 31 grudnia 2004r., 2. z dnia [...] lutego 2009r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej za okres od 3 stycznia do 31 grudnia 2005r. - oddala skargi -

Uzasadnienie strona 1/9

Decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...], wydaną po wcześniejszym uchyleniu decyzji Burmistrza Miasta [...] - Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r., nr [...], w przedmiocie określenia L. R. zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za okres od 8 kwietnia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. Z kolei decyzją z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza z [...] listopada 2008r., nr [...], w przedmiocie określenia L. R. zobowiązania podatkowego w opłacie targowej za okres od 3 stycznia 2005 r. do 31 grudnia 2005r.

Jako podstawę prawną swoich powyższych decyzji Kolegium wskazało art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., zwanej dalej: Ordynacją podatkową/ oraz art. 15 ust.1 i ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm., zwanej dalej: ustawą o podatkach i opłatach lokalnych/.

Organ II instancji, przywołując w uzasadnieniach treść przepisów art. 15 ust.1, ust. 2 i ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, wskazał że opłatę targową pobiera się od osób fizycznych /i innych podmiotów/ dokonujących sprzedaży na targowisku, a targowiskiem jest każde miejsce, w którym prowadzony jest handel. Wyłączona z opodatkowania tą opłata jest sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw, zaś od opłaty targowej zwolnione są te podmioty, które są podatnikami podatku od nieruchomości, w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na targowisku. W stanach faktycznych objętych opisanymi decyzjami skarżąca prowadziła działalność handlową na terenie Centrum Handlowego [...], położonego w D., przy ul. K., gdzie poszczególni sprzedawcy mają wydzielone indywidualne boksy handlowe. Skarżąca nie jest zwolniona od opłaty targowej, ponieważ nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości od pomieszczenia, w którym dokonuje sprzedaży, gdyż nie jest właścicielem /współwłaścicielem tej nieruchomości/, a przedmiotowy boks został jej oddany tylko do korzystania. Współwłaścicielami gruntu, na którym znajduje się przedmiotowe Centrum Handlowe, są bowiem /inne/ osoby fizyczne, zamieszkałe w USA i w Izraelu, których pełnomocnikiem jest R. N., zaś znajdujący się na tym gruncie obiekt, na terenie którego dokonywana jest sprzedaż, czyli "zadaszenie placu handlowego", jest budowlą /wiatą/, trwale związaną z gruntem, a więc stanowi współwłasność tych samych osób, którzy opłacają podatek od nieruchomości. Zajmowany przez skarżącą, na podstawie umowy cywilnoprawnej ze współwłaścicielami, jeden boks handlowy znajdujący się w tej budowli, nie jest odrębnym przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości, ponieważ jest urządzeniem związanym z budowlą i w związku z tym współwłaściciel tego boksu lub posiadacz samoistny nie będzie podatnikiem tego podatku.

Strona 1/9