W niniejszej sprawie budynek posadowiony na zbywanej nieruchomości nie stanowił odrębnego od niej przedmiotu własności.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że dla zbycia zarówno gruntu jak i posadowionego na nim budynku znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.
Za bezzasadny należy uznać również zarzut skarżącego dotyczący pozbawienia go prawa skorzystania z ulgi podatkowej. Słusznie wskazuje organ, że w przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawca miał prawo do skorzystania z innej ulgi a mianowicie ulgi meldunkowej o jakiej stanowił przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z której sam zrezygnował sprzedając przedmiotowy dom. Należy podkreślić, iż ulgi podatkowe są prawem a nie obowiązkiem podatnika, znajdującym zastosowanie w określonym stanie faktycznym. Nieskorzystanie z jednej ulgi podatkowej, nie może prowadzić do próby dopasowywania stanu prawnego celem skorzystania z innej ulgi. Jest to wyjątek od zasady, który znajduje zastosowanie tylko w przypadku spełnienia ściśle określonych przesłanek.
W świetle powyższych uwag należało przyjąć, jak to uczynił organ, że dla oceny zastosowania właściwych przepisów istotne znaczenie miał moment nabycia nieruchomości (gruntu). Tym samym organ prawidłowo dokonał interpretacji przyjmując za właściwe w sprawie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu na dzień 31 grudnia 2008 r. Niezrozumiałym jest przy tym zarzucanie organowi przyjęcia, że pięcioletni termin, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoczął swój bieg od dnia nabycia nieruchomości a nie jak interpretował skarżący od wybudowania budynku, gdyż de facto przyjęta przez organ interpretacja była korzystniejsza dla wnioskodawcy, choć i tak nie miała znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 151 p.p.s.a.