Z powyższego organ wywiódł, że sprzedaż nieruchomości obejmować będzie zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku mieszkalnego, trwale z nim związanego, natomiast pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, będzie liczony od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia prawa własności gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek ani kiedy uzyskano pozwolenie na jego użytkowanie. Tak więc w odniesieniu do przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w 2007 r. zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., a nie jak wywodził wnioskodawca zmienione ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.).
Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 8 ust. 1 tej ustawy do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.
Swoje stanowisko organ podtrzymał również w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Nie zgadzając się ze stanowiskiem organu K.M. złożył do tutejszego Sądu skargę domagając się uchylenia zaskarżonej interpretacji i przyjęcia, że do przychodu uzyskanego przez skarżącego z tytułu zbycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym będą mieć zastosowanie przepisy obowiązujące na dzień 31 grudnia 2008 r. w części wartości rynkowej nieruchomości (gruntu) oraz przepisy obowiązujące od dnia 1 stycznia 2009 r. w części odpowiadającej wartości budynku usytuowanego na tej nieruchomości jako wybudowanego w 2009 r. Interpretacji zarzucił naruszenie prawa materialnego a to art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw przez błędne uznanie, że zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. będą miały zastosowanie do całości przychodu osiągniętego przez skarżącego w wyniku sprzedaży w dniu 30 czerwca 2010 r. nieruchomości gruntowej wraz z budynkiem mieszkalnym, podczas gdy takie uznanie byłoby sprzeczne ze stanem faktycznym i stanowiłoby fikcję prawną, polegającą na przyjęciu, że w dacie nabycia nieruchomości na działce posadowiony był dom. Kolejne naruszenie dotyczyło art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm.) przez błędne uznanie, że pięcioletni okres, o którym mowa w tym przepisie będzie liczony od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia prawa własności gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek ani kiedy uzyskano pozwolenie na jego użytkowanie, podczas gdy przepis ten rozróżnia dwie formy objęcia własności nieruchomości, tj. nabycie lub wybudowanie, i nie wskazuje, wbrew temu co stara się dowieść organ, że chodzi jedynie o przypadki wybudowania budynku na gruncie będącym w użytkowania wieczystym.