Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Grzegorz Panek Sędziowie WSA Małgorzata Niedobylska WSA Tomasz Smoleń / spr./ Protokolant ref. staż. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2016 r. sprawy ze skargi Uniwersytetu Rzeszowskiego na decyzję Zarządu Województwa Podkarpackiego z dnia 2 lutego 2016 r. nr RR-XIII.1511.11.2015/01 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Przedmiotem skargi Uniwersytetu Rzeszowskiego (dalej określanego jako Uniwersytet) jest decyzja Zarządu Województwa Podkarpackiego z dnia 2 lutego 2016 r. nr RR-XIII.1511.11.2015/01, o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji.
Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało oparte o następujące okoliczności faktyczne i prawne: Zarząd Województwa Podkarpackiego (dalej określny jako Zarząd) decyzją z dnia 13 stycznia 2015 r. nr RPPK.IZ.UMWPK-O0615/14/00, określił zwrot przez Uniwersytet środków na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich przyznanych na podstawie umowy o dofinansowanie nr UDA-RPPK.01.03.00-18-001/10-00 z dnia 7 grudnia 2010 r.
W dniu 4 lutego 2015 r. Uniwersytet złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej ww. decyzji. Po rozpatrzeniu tego wniosku, Zarząd decyzją z dnia 2 czerwca 2015 r. nr RPPK.IZ.UMWPK_-O0615/14/01, uchylił decyzję z dnia 13 stycznia 2015 r. oraz zobowiązał Uniwersytet do zwrotu kwoty 95 584,84 zł wraz z odsetkami określonymi jak dla zaległości podatkowych, poprzez zwrot na wskazany w decyzji rachunek bankowy, a w zakresie obowiązku zwrotu kwoty 470,48 zł postępowanie umorzył. Decyzja stała się ostateczna.
Wnioskiem z dnia 14 lipca 2015 r. Uniwersytet wystąpił do Zarządu o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 2 czerwca 2015 r. zarzucając, że została wydana z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu stwierdził, że ww. decyzja zawiera wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa - podnosząc, iż warunki określone w dokumentacji siwz i ogłoszeniu były zbyt wygórowanymi warunkami podmiotowymi, naruszając przez to zasady konkurencyjności w kontrolowanym postępowaniu w trybie ustawy prawo zamówień publicznych. Nadto decyzja ta nie wskazuje, iż warunek ten faktycznie wpłynął na zmniejszenie ilości podmiotów zainteresowanych udziałem w postępowaniu, a przez to nie wskazano szkody bądź prawdopodobieństwa wystąpienia szkody w budżecie Unii Europejskiej.
W ocenie Uniwersytetu, rażące naruszenie prawa w przedmiotowej sprawie polega na tym, iż Instytucja Zarządzająca orzekając o zwrocie, posłużyła się przy wydawaniu ww. decyzji dokumentem "Wymierzanie korekt finansowych za naruszenia prawa zamówień publicznych związane z realizacją projektów współfinansowanych ze środków funduszy Unii Europejskiej" (tzw. Taryfikator) i ograniczyła się do powołania określonego wskaźnika procentowego jako podstawy obliczenia środków podlegających zwrotowi. Tymczasem w opinii strony, nie sposób dokonywać ww. obliczeń w sposób mechaniczny, zasadą jest badanie wpływu określonego uchybienia na możliwość powstania szkody i jej wysokość. W sprawie pominięto całkowicie kwestię miarkowania, badania efektów osiągniętych przez beneficjenta z wykorzystaniem środków pomocowych, oraz pominięto całkowicie próbę wskazania zakresu potencjalnej szkody. Nadto, nie podjęto jakiejkolwiek próby badania rynku, potencjalnych wykonawców, oraz czy postawiony warunek faktycznie uniemożliwił udział w przetargu potencjalnemu wykonawcy dającemu gwarancję należytego wykonania zamówienia. Jednocześnie, beneficjent zarzucił, że w tym przypadku pominięto całkowicie uprawnienie do złożenia wniosku o kontrolę doraźną przez Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych.