Brak dolnej czy górnej granicy wynagrodzenia inkasenta, dowodzi, że ustawodawca pozostawił wysokość tego wynagrodzenia do uznania rady gminy. Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "wynagrodzenia za inkaso". Niemniej jednak, mając na uwadze specyfikę prawa podatkowego, które jest prawem publicznym i na którego gruncie nie obowiązuje zasada równości stron wynagrodzenie winno być co najmniej ekwiwalentne do nakładu pracy i wartości poniesionych nakładów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Surmacz /spr./ Sędziowie NSA Maria Serafin-Kosowska NSA Bożena Wieczorska Protokolant sek.sąd. T.Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2005r. na rozprawie- sprawy ze skargi Gminy Miejskiej na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia [...] marca 2005r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej nr [...] z dnia [...] lutego 2005r. w sprawie ustalenia dziennych stawek opłaty targowej, sposobu jej poboru, określenia inkasentów oraz wysokości wynagrodzenia za inkaso I. oddala skargę, II. zarządza zwrot stronie skarżącej Gminie Miejskiej kwoty 300 zł (słownie: trzysta złotych) tytułem nienależnie uiszczonego wpisu od skargi.
I SA/Rz 224/05
Uzasadnienie
Rada Miejska, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r., nr 142, poz. 1591 ze zm. - powoływana dalej jako: ustawa o samorządzie gminnym) oraz art. 19 pkt 1 lit.a i pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002r., nr 9, poz. 84 ze zm. - powoływana dalej jako: ustawa podatkowa), Uchwałą nr (...) z dnia (...) lutego 2005r. w sprawie ustalenia dziennych stawek opłaty targowej, sposobu jej poboru, określenia inkasentów oraz wysokości wynagrodzenia za inkaso, ustaliła dzienne stawki opłaty targowej w podanych w niej wysokościach, zarządziła pobór opłaty targowej w drodze inkasa, ustalając inkasentów opłaty targowej, a w § 6 ustaliła wynagrodzenie prowizyjne za pobór opłaty targowej. Mianowicie w § 6 pkt 1 uchwały postanowiono, że za pobór opłaty targowej ustala się wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 20% osiągniętych wpływów z inkasa opłaty targowej z zastrzeżeniem ustępu 2. Z kolei w ust. 2 wskazano, że za pobór opłaty targowej ustala się wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 80% osiągniętych wpływów z inkasa opłaty targowej
1) Klub Sportowy "P."
2) Klub Sportowy "C."
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej , uchwałą nr (...) z dnia (...) marca 2005r., na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 5, art. 18 ust. 1 i art. 18a ust. 3 ustawy z dnia 7 października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. z 2001r., nr 55, poz. 577 ze zm.) w zw. z art. 91 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, stwierdziło nieważność opisanej powyżej uchwały Rady Miejskiej .w całości z powodu naruszenia art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej.
W uzasadnieniu swojej uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wskazało, że przyjęcie w wyższej wysokości wynagrodzenia za inkaso opłaty targowej dla dwóch inkasentów, związane było, jak wynika z wyciągu z protokołu sesji, z wystąpieniem przez Klub Sportowy "C." do Rady Miejskiej o wsparcie Klubu ze strony Miasta dla budowy odpowiednich podstaw dalszego funkcjonowania sportu - Młodzieżowych sekcji piłki nożnej i tenisa oraz "prośbą o udzielenie pomocy finansowej, aby wyjść z zapaści finansowej". Na sesji podnoszono, że Klub znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, ma potrzeby remontu swoich obiektów i proszono radnych o poparcie tej inicjatywy. Zgłoszoną na sesji poprawkę do projektu uchwały - różnicującą stawki wynagrodzenia za inkaso opłaty targowej, przyjmującą wyższą stawkę dla klubów sportowych - przegłosowano jednogłośnie.
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wskazało dalej, że zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej Rada Gminy może zarządzić pobór opłaty targowej w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso. Z przepisu tego wynika jednoznacznie, że ustalone przez Radę Gminy wynagrodzenie związane jest wyłącznie z poborem przez inkasenta opłaty targowej (ustawowe sformułowanie: "za inkaso"), stąd nie znajduje uzasadnienia prawnego powiązanie wysokości wynagrodzenia za inkaso z innymi okolicznościami nie mającymi związku z poborem tej opłaty. Ustalenie wyższego wynagrodzenia za pobór opłaty targowej dla dwóch inkasentów - klubów sportowych -nastąpiło z uwagi na to, że jeden z tych klubów ubiegał się o wsparcie finansowe dla wykonywania zadań z zakresu kultury fizycznej oraz w celu wyjścia z trudnej sytuacji ekonomicznej. Ustalenie w tej sytuacji wynagrodzenia dla klubów sportowych, uwzględniającego okoliczności nie związane z poborem opłaty targowej, pozostaje w sprzeczności z przepisem art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej, co stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej