Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Piotr Popek Sędzia NSA Jacek Surmacz Asesor WSA Jacek Boratyn / spr. / Protokolant ref. staż. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2017 r. sprawy ze skargi H. P. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego H. P. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Rozwoju i Finansów, interpretacją indywidualną z [...] listopada 2016 r., nr [...], uznał za nieprawidłowe stanowisko skarżącego H. P. - zwanego dalej skarżącym, odnośnie wykładni i zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 poz. 2032,ze zm., zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych).
W okolicznościach niniejszej sprawy skarżący wystąpił o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych. Przedstawiając opis stanu faktycznego podał, że był właścicielem nieruchomości rolnej, położonej w P., oznaczonej jako działka [...], o pow. 2,242 ha. Nieruchomość tę wykorzystywał w ramach prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego, pobierając z tytułu jej użytkowania dopłaty do produkcji rolnej z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Na przedmiotowej nieruchomości skarżący uprawiał wiklinę, na areale wynoszącym 1,5 ha, na pozostałej zaś części nieruchomości znajdował się natomiast zagajnik brzozowy i użytki rolne.
W dniu 27 stycznia 2016 r. skarżący zawarł warunkową umowę sprzedaży opisanej wyżej nieruchomości spółce "A" sp. z o.o., z siedzibą w S. (dalej zwana spółką), po uzyskaniu zaś stanowiska Wójta Gminy L. o nieskorzystaniu przez Gminę z prawa pierwokupu, strony zawały umowę przyrzeczoną, tj. umowę przeniesienia własności, co nastąpiło 31 marca 2016 r.
Przed zawarciem warunkowej umowy sprzedaży nieruchomości strony zawarły przedwstępną umowę dzierżawy nieruchomości, którą skarżący miał sprzedać spółce. Zgodnie z jej treścią umowa dzierżawy miała zostać zawarta z zastrzeżeniem używania nieruchomości przez skarżącego, zgodnie z jej przeznaczeniem i charakterystyką rolną oraz zasadami prawidłowej gospodarki rolnej. Jakiekolwiek działania mające niweczyć rolne przeznaczenie nieruchomości miały być podstawą rozwiązania umowy dzierżawy.
Przyrzeczona umowa dzierżawy pomiędzy skarżącym a spółką została zawarta w dniu 31 marca 2016 r., tj. w dniu zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości.
Umowa dzierżawy, której zawarcie przewidziano w § 11 warunkowej umowy sprzedaży, została zawarta na okres trzech lat.
W związku z powyższym skarżący zaznaczył, że na zbytej przez niego nieruchomości w dalszym ciągu znajduje się wieloletnia plantacja wikliny, użytki zielone, zagajnik brzozowy, a przy tym nie została ona w jakikolwiek sposób podzielona i nadal stanowi jedną całość. Oprócz tego jest ona zgłoszona do dopłat przysługujących do działalności rolniczej.
Uzupełniając, na wezwanie organu, treść wniosku o wydanie interpretacji, do przedstawionego opisu stanu faktycznego skarżący dodał, że opisaną przez niego nieruchomość nabył 12 stycznia 2011 r., w celu powiększenie upraw rolnych, prowadzonych w ramach swojego gospodarstwa. Przed tym dniem skarżący także nabywał nieruchomości rolne, w granicach swoich możliwości finansowych. Za każdym jednak razem, celem jego działań nie był obrót tego rodzaju nieruchomościami.